از نرم کننده‌های مو استفاده کنیم؟

به گزارش مجله خبری نگار،دکتر علیرضا واعظ شوشتری متخصص پوست و مو و زیبایی درباره استفاده از نرم کننده مو نوشت: مو‌های سالم دارای ویژگی‌های نرم، براق و صاف (عدم وجود گره در آن) هستند. برای داشتن این نوع مو، شما نه تنها به یک روند کنترل سلامت کلی مو نیاز دارید، بلکه باید به آرایش و نگهداری مو هم اهمیت دهید. برای اینکه موهایتان صاف و مرطوب شده و اصطکاک بین مو و پوست از بین برود باید خشکی آن به حداقل ممکن برسد. نرم‌کننده مو حاوی ترکیباتی مانند سیلیکون‌ها، روغن‌ها و نرم‌کننده است و برای انواع مو استفاده می‌شود. در ساخت نرم کننده‌ها از ترکیباتی سیلیکونی، روغنی و امولینت استفاده می‌شود.

این ترکیبات می‌توانند به ترمیم ساقه مو و بستن کوتیکول‌های آن کمک کنند. همچنین باعث به دام انداختن رطوبت و آب درون ساختمان مو می‌شوند. استفاده بیش از حد از نرم کننده‌ها به خصوص برخی از آنها که حاوی مواد مضر هستند می‌تواند مو‌ها را ضعیف و شکننده کند؛ زیرا برای مو‌ها بسیار سنگین می‌باشند. به عنوان مثال سولفات موجود در نرم کننده‌ها باعث واکنش‌هایی روی پوست‌های حساس می‌گردد.

در ادامه عوارض نرم کننده‌های مو معرفی می‌شود:

مواد مضر موجود در نرم کننده
شامپو‌های نرم کننده‌ای که رنگ‌های زیبا دارند از قیر زغال سنگ یا نفت مشتق شده اند که می‌توانید آنها را روی برچسب روی شامپو با اصطلاحات FD&C یا D&C شناسایی کنید. علاوه بر این موارد، سعی کنید شامپو‌های نرم کننده‌ای که حاوی مواد زیر هستند را خریداری نکنید:

سولفات: برخی از نرم کننده‌ها حاوی سدیم لورت سولفات هستند که یک عامل کف کننده است و در بسیاری از محصولات مو و پوست یافت می‌شود. این ماده همچنین می‌تواند واکنش‌های آلرژیک پوستی ایجاد کند که بسیار آزار دهنده هستند.
تولوئن (Toluene): تولوئن یک حلال پتروشیمی است که در بیشتر شامپو‌های نرم کننده رنگی استفاده می‌شود. آن‌ها می‌توانند سیستم ایمنی بدن انسان را مختل کنند و حتی ممکن است باعث نقایص مادرزادی شوند. اگر باردار هستید لطفاً از این دست شامپو‌ها دوری کنید؛ زیرا تولوئن می‌تواند بر سیستم عصبی مرکزی شما تأثیر منفی بگذارد. تولوئن اغلب با بنزن، فنیل متان، تولوول و متیل بنزن بر روی شامپو برچسب گذاری می‌شود.
رزورسینول (Resorcinol): رزورسینول ماده رایجی است که برای تهیه شامپو‌های نرم کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند منجر به تحریک پوست سر افراد و همچنین باعث اختلالات عملکردی سیستم ایمنی شود. بررسی شده است که این ماده در حیوانات باعث اختلال عملکرد تیروئید می‌گردد.
سولفید سلنیوم (Selenium sulfide): سلنیوم سولفید یک ترکیب سرطان زا (کارسینوژن) است. آزمایشات آزمایشگاهی روی موش‌ها نشان می‌دهد که این ماده می‌تواند منجر به تشکیل تومور‌های مختلفی در بدن شود. با این حساب توصیه می‌شود که از شامپو‌های نرم کننده‌ای که حاوی سلنیوم سولفید هستند دوری کنید تا از خطرات احتمالی در امان بمانید.
کواترنیوم ۱۵ (Quaternium-۱۵): یک سورفاکتانت و نگهدارنده رایج است که در محصولات مراقبت از مو مانند شامپو‌ها و نرم کننده‌ها وجود دارد. این ماده نمک آمونیوم است که سرطان زا می‌باشد و همچنین آزاد کننده فرمالدئید است و محرک احتمالی چشم نیز است.
روش صحیح استفاده از نرم کننده
نرم کننده برای استفاده بعد از شستشو با شامپو طراحی شده‌اند و فقط باید روی موی سر استفاده شوند نه پوست سر. معمولاً نرم کننده مو را باید برای ۲ یا ۳ دقیقه روی موی سر باقی گذاشت و سپس آبکشی کرد.

عوارض استفاده از نرم کننده
خشکی مو و آلرژی پوستی
برخی از نرم کننده‌ها حاوی سولفات سدیم لوریت می‌باشند که یک ماده کف کننده در بسیاری از محصولات پوست و مو می‌باشد. سولفات سدیم لورات قادر است سبب خشکی انواع خاصی از مو‌ها شود. همچنین قادر است باعث واکنش‌های آلرژیک پوستی شود. اگر پوست سر شما پس از استفاده از نرم کننده و شستشو احساس تحریک کرد، برچسب نرم‌کننده را از نظر وجود مواد تشکیل دهنده بررسی نمایید و نرم کننده‌ها و شامپو‌هایی را که فاقد سولفات هستند امتحان نمایید.

عدم محافظت از مو
اگر پس از استفاده از نرم کننده، موهایتان خشک است یا به راحتی وز می‌شود، نرم کننده خود را تعویض نمایید. در صورتی که ترکیبات مواد شیمیایی خوب نباشد، مو‌های شما رطوبت مورد نیاز را دریافت نمی‌کند.

مو‌های بدحالت
یکی دیگر از عوارض نرم کننده مو بد حالت شدن مو‌ها می‌باشد. مو‌های بیش از حد نرم شده به طور معمول خیلی بد حالت و بی روح می‌شوند. اگر مو‌های شما بیش از حد حالت گرفته باشد، باید از یک نرم کننده سبک‌تر استفاده نمایید که باعث می‌شود مو‌های شما مرطوب شود بدون اینکه موهایتان بی روح شود.