به گزارش مجله خبری نگار، تیم ملی والیبال دانشآموزی ایران به تازگی گل کاشته و به مقام قهرمانی مسابقات جهانی والیبال دانشآموزی رسیدهاست. این مسابقات با حضور ۲۹ کشور در صربستان برگزار شد و تیم ایران با بلژیک، آلمان و اوگاندا همگروه بود. تیم دانشآموزی ایران بعد از شکست این سه تیم به مصاف هلند، ایتالیا، چین تایپه و دوباره آلمان رفت و بعد از شکست همه این تیمها بازیکنان تیم که دانشآموز هستند توانستند مدال طلای این مسابقات را از آن خود کنند.
در این مسابقات آرش صادقیانی سرمربی و فردین کلوندی و حامد مرادی به عنوان مربی در کنار تیم ملی والیبال دانشآموزی حضور داشتند. شاید برایتان سوال باشد این دانشآموزان چطور میتوانند یک ورزش حرفهای را در کنار درسشان دنبال کنند یا چطور میشود والیبالیست حرفهای شد. به سراغ ماهان برزکار کاپیتان ۱۷ ساله این تیم رفتیم و با او درباره مسیر و هدفش در دنیای والیبال گپ زدیم. او اصالتا اصفهانی است، اما اکنون در تهران زندگی میکند.
تعریف کن که چطور وارد والیبال شدی؟
من از ۹ سالگی والیبال را شروع کردم. والیبال مثل خیلیهای دیگر برای من از مدرسه شروع شد. یک روز در مدرسه استعدادیابی کردند و من استعدادم در والیبال خوب بود و توانستم با کمک مربیها و خانواده این استعداد را شکوفا و در این رشته ورزشی پیشرفت کنم. قبل از تیم ملی دانشآموزی در تیم ملی نوجوانان حضور داشتم و آنجا توانستیم در آرژانتین نایب قهرمان جهان شویم. من دریافتکننده قدرتی هستم. با شناختی که آقای آرش صادقیانی سرمربی تیم ملی والیبال دانشآموزی از من داشتند به این تیم دعوت شدم و خدا را شکر توانستم به عنوان کاپیتان تیم ملی دانشآموزی همراه تیم باشم.
در مسابقات قهرمانی تیم ملی دانشآموزی چه خبر بود؟
همه تیمهایی که در این دوره از مسابقات شرکت کردهبودند سطح بالایی داشتند و ما با تمرینات ورزشی و توپی و اردوهای دو، سهماههای که داشتیم، توانستیم به آمادگی و هماهنگی خوبی برسیم. در نهایت با تلاش بچهها، کادر فنی و مسئولانی که این تیم را حمایت کردند، روی سکوی اول رفتیم. ما تمرینات فشردهای داشتیم و همه دوست داشتیم اینها به ثمر برسد.
به عنوان یک والیبالیست حرفهای در طول سالها فعالیت در این رشته، چه چالشهایی داشتید؟
من فرزند اول خانواده و دانشآموز رشته تربیت بدنی هستم و بزرگترین چالشم دوری طولانی از خانواده است که همیشه برایم سخت بوده. ما برای مسابقات، تمرینات فشردهای داریم و سعی کردم این تلاشها بدون نتیجه نباشد و تا الان نتایج خوبی را کسب کردیم. البته ما دانشآموز هم هستیم و باید اردوهای ورزشی و مدرسه را با هم هماهنگ کنیم. سخت است، ولی چون تیم ملی دانشآموزی بود از طرف مدرسه همکاریهای لازم را داشتند و ما هم موظفیم به هر دو طرف یعنی مدرسه و والیبال برسیم.
بازیکنان تیم ملی دانشآموزی والیبال چطور انتخاب شدند؟
مربیهای تیم ملی از همه شهرهای کشور استعدادیابی کردند و منتخبها به تست ورودی تیم ملی دعوت شدند. یعنی حدود ۲۰۰ نفر کمکم گزینش شدند تا به ۱۲ نفر نهایی رسیدند. در حال حاضر من کاپیتان تیم ملی دانشآموزی هستم و مثالی دارم که همیشه میگویم؛ «کاپیتان هم همیشه توی کشتی هست». کاپیتان باید پشت بچهها باشد و آنها را هماهنگ و متحد کند. البته به نظر من کاپیتان با بقیه بازیکنان فرق آنچنانی ندارد و فقط یک سری وظایف دارد که با بقیه اعضای تیم متفاوت است.
برای همسنوسالانت که والیبال را دوست دارند چه توصیهای داری؟
به نظرم والیبال ورزش زندگی است و این رشته در کشور ما در چند سال اخیر رو به رشد بوده است و بازیکنهای موثری از کشورمان در جهان جزو بهترینها شدند. والیبال ورزش خیلی فشردهای است و تمرکز ذهنی و آمادگی بالا میخواهد. کلا ورزش سالم و خوبی است و به دانشآموزان و افرادی که فیزیک و استعداد خوبی دارند توصیه میکنم به سراغ این رشته بیایند و استعدادشان را شکوفا کنند. بعضی وقتها شده که در تمرینات ناامید شوم، ولی آن فشار خستگی بوده و نه ناامیدی. همیشه میگویم تمرین و سختی است که میتواند آدم را به اوج برساند.
در رشته والیبال چه هدفی را دنبال میکنی؟
من در مدرسه رشته تربیت بدنی را انتخاب کردم تا تحصیلاتم هم ورزشی باشد. دوست دارم به تیم ملی بزرگسالان برسم، در لیگهای معتبر خارجی مثل ایتالیا بازی کنم و بتوانم جزو بهترینهای جهان در پست خودم باشم. در حال حاضر هم بزرگترین تفریحم والیبال است و هر روز بین ۴ تا ۵ ساعت تمرین میکنم تا به هدفم برسم. از همه مردم که دعایشان پشت سر ما بود، مربیها و سرمربی تیم که در سختی اردوها در کنارمان بودند و پدر و مادرم هم تشکر میکنم. مسابقه بعدی ما مسابقات آسیایی تیم ملی جوانان است که مردادماه در کشور اندونزی برگزار میشود و امیدوارم در آن مسابقات هم خوب نتیجه بگیریم.
منبع: خراسان