دانشمندان از علت واقعی عدم تحمل گلوتن شگفت‌زده شده‌اند.

حساسیت به گلوتن با تعاملات روده و مغز مرتبط است

به گزارش مجله خبری نگار،حساسیت به گلوتن، که کارشناسان تخمین می‌زنند تا ۱۰ درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، ممکن است در واقع ارتباط مستقیمی با خود گلوتن نداشته باشد. این نتیجه‌ای است که یک تیم بین‌المللی از محققان پس از تجزیه و تحلیل تمام داده‌های فعلی در مورد حساسیت به گلوتن غیر سلیاکی (NCGS) به آن رسیده‌اند. این مطالعه در مجله لنست منتشر شده است.

افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن پس از مصرف غذا‌های حاوی گلوتن، نفخ، درد شکم، خستگی و سایر علائم را تجربه می‌کنند، اما به بیماری سلیاک، یک اختلال خودایمنی که در آن این پروتئین در واقع باعث آسیب روده می‌شود، مبتلا نیستند. یک مطالعه جدید نشان داده است که در بیشتر موارد، علت ناراحتی پروتئین‌های گندم نیست، بلکه عوامل دیگری وجود دارد.

جسیکا بسیکرسکی، نویسنده‌ی اصلی این مقاله و دانشیار دانشگاه ملبورن، می‌گوید: «برخلاف باور عمومی، اکثر افراد مبتلا به بیماری‌های غیرواگیر واکنش خاصی به گلوتن نشان نمی‌دهند.»

به گفته او، علائم اغلب ناشی از کربوهیدرات‌های قابل تخمیر، سایر اجزای گندم یا حتی نحوه تفسیر سیگنال‌های بدن توسط فرد است. در بزرگترین تجزیه و تحلیل‌های تجمیع‌شده، دانشمندان واکنش‌های واقعی به گلوتن را فقط در آزمایش‌های جداگانه و کاملاً کنترل‌شده مشاهده کردند، در حالی که در بیشتر موارد، اثر آن با دارونما قابل مقایسه بود.

این محقق افزود: «افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر که خود را حساس به گلوتن می‌دانند، به طور مشابه به گلوتن، گندم و دارونما پاسخ می‌دهند. این نشان می‌دهد که انتظارات و تجربیات گذشته چقدر قوی بر علائم تأثیر می‌گذارند.»

نویسندگان تأکید کردند که NCG باید به عنوان بخشی از طیف اختلالات تعامل روده و مغز - مشابه سندرم روده تحریک‌پذیر - در نظر گرفته شود، نه به عنوان یک اختلال مرتبط با گلوتن جداگانه.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری