چه چیزی باعث محبوبیت رتیل‌های پشم صورتی به عنوان پت خانگی می‌شود؟

با توجه به طول عمر زیاد و خلق‌وخوی آرام، این رتیل‌ها حیوانات خانگی محبوبی شده‌اند. این گونه به کندی و مطیع بودن مشهور است و به‌ندرت نیش می‌زند. همچنین ممکن است بتواند هفته‌ها بدون غذا بماند.

به گزارش مجله خبری نگار، موجودات رنگارنگ در سراسر کره زمین حضور دارند؛ از آنها که خز‌های شگفت‌انگیزی دارند و هنر استتارشان آنها را با محیط یکی می‌کند تا آنها که پر‌ها یا حتی پا‌های درخشان دارند.

در دنیای عنکبوتیان، عنکبوت‌های جهنده معمولاً بیشترین توجه را به‌عنوان گونه‌های رنگارنگ دریافت می‌کنند، اما رُز هِر تارانتولا یا رتیل پشم صورتی هم جایگاه خودش را دارد.

رتیل پشم صورتی از کجا می‌آید؟

رتیل پشم صورتی (rose hair tarantula)، بومیِ شیلی، آرژانتین و بولیوی است. این گونه در زیستگاه‌های بیابانی و بوته‌زار زندگی می‌کند. موجودی شب‌زی و خجالتی است با گستره دست‌وپا‌هایی به اندازه ۱۲ تا ۱۳ سانتی‌متر. این رتیل‌ها درون لانه‌هایی در زمین زندگی می‌کنند؛ لانه‌هایی که یا خودشان حفر می‌کنند یا از لانه‌های رهاشده جانوران کوچک دیگر استفاده می‌کنند.

نام این رتیل (rose hair tarantula) از مو‌های صورتی‌رنگ بخش بالایی بدنش گرفته شده است. باقی مو‌های آنها معمولاً قهوه‌ای یا سیاه است.

طول عمر رتیل پشم صورتی چقدر است؟

در شرایطی که توسط انسان نگهداری شوند، ماده‌ها حدود ۲۰ سال عمر می‌کنند، اما نر‌ها معمولاً چند ماه پس از جفت‌گیری می‌میرند.

در فرآیند جفت‌گیری، نر ساختاری زیر پا‌های جلویی خود ایجاد می‌کند که برای بی‌حرکت نگه‌داشتن نیش‌های ماده هنگام جفت‌گیری به کار می‌رود. ماده روی توری که می‌سازد ۵۰ تا ۲۰۰ تخم می‌گذارد. سپس آنها را در کیسه تخم می‌پیچد و تا زمان خروج نوزاد‌ها از آن محافظت می‌کند. بچه‌رتیل‌ها سال اول پنج یا شش بار پوست‌اندازی می‌کنند و پوسته خارجی جدید می‌سازند.

[البته ناگفته نماند که نگهداری از این حیوانات به عنوان حیوان خانگی خطرناک است و رفتار زیست محیطی درستی به شمار نمی‌رود و آسیب به حیوانات و محیط زیست محسوب می‌شود.]

رتیل پشم صورتی چه می‌خورد؟

رتیل پشم صورتی شکارگر قدرتمندی است و از بی‌مهرگان و حتی موش‌ها، مارمولک‌ها و قورباغه‌ها تغذیه می‌کند. آنها شب‌ها شکار می‌کنند و با استفاده از جثه و نیش‌های چشمگیر خود طعمه را از پا درمی‌آورند. این گونه سمی دارد که برای کشتن طعمه از آن استفاده می‌کند، اما برای انسان خطرناک نیست.