کولبا: طرح ۲۸ بندی آمریکا، الگویی تکراری از فشار دیپلماتیک بر کی‌یف

به گزارش مجله خبری نگار، «دمیترو کولبا» وزیر خارجه پیشین اوکراین در یادداشتی اظهار کرد که احساس آسودگی موقت اروپا در پی مطرح‌شدن «پیشرفت چشمگیر» طرح ۲۸ بندی واشنگتن برای پایان جنگ اوکراین، خیلی زود جای خود را به نگرانی ناشی از حمله موشکی و پهپادی جدید روسیه به کی‌یف داد.

به گفته کولبا در این یادداشت که در روزنامه «گاردین» منتشر شده، این تضاد آشکار بین خوش‌بینی دیپلماتیک و حملات شبانه روسیه، واقعیت تلخی را برجسته می‌سازد که اروپا در یک سال گذشته با آن درگیر بوده است: در روز، کشورهای غربی درگیر مهار طرح‌های واشنگتن هستند و در شب، روسیه با حملاتش یادآورمی‌شود که تداوم جنگ را تنها راه دستیابی به تمام اهداف خود می‌داند.

کولبا در این مقاله تأکید می‌کند که با وجود بیانیه‌های دیپلماتیک از واشنگتن، لندن، بروکسل و کی‌یف، واقعیت میدانی چیز دیگری است و اوکراین بسیار آسیب‌پذیر است. او توضیح می‌دهد که آگاهی از شلیک موشک‌ها از خاک روسیه به اطلاعات ایالات متحده وابسته است. همچنین جنگنده‌هایی که برای رهگیری موشک‌های کروز به پرواز در می‌آیند، اف-۱۶‌هایی هستند که یکی از متحدان اروپایی آمریکا به اوکراین داده است. سامانه‌های پدافندی کی‌یف که برای جلوگیری از تخریب کامل این شهر ضروری هستند، سامانه‌های پاتریوت هستند که احتمالاً از سوی آمریکا یا آلمان در اختیار اوکراین قرار گرفته‌اند.

حتی دفاع هوایی سبک‌تر، مانند شلیک تیربار سنگین به سمت پهپادها نیز با تجهیزات ساخت آمریکا انجام می‌شود. کولبا با این مثال‌ها نشان می‌دهد که اتکای نظامی اوکراین به ایالات متحده بسیار عمیق است؛ وابستگی‌ای که اروپا دست‌کم در کوتاه‌مدت نمی‌تواند آن را جایگزین کند.

این مقاله اشاره می‌کند که طرح ۲۸ بندی واشنگتن موجی از احساسات، بحث و نگرانی‌ها را ایجاد کرد و حتی توجه افکار عمومی را از «بزرگ‌ترین رسوایی فساد در سال‌های اخیر» در اوکراین منحرف ساخت. نویسنده این وضعیت را بخشی از الگویی تکراری می‌داند: هر ابتکار جدید واشنگتن ابتدا با فشار بر کی‌یف آغاز می‌شود و سپس اوکراین و پایتخت‌های اروپایی برای مهار یا تعدیل آن وارد عمل می‌شوند. این تلاش‌ها وضعیت را «باثبات» می‌کند اما به پیروزی در نبرد منجر نمی‌شود.

به گزارش گاردین، رویکرد واشنگتن بر یک اصل شناخته‌شده نزد دیپلمات‌های آمریکایی استوار است: آنچه را در میدان جنگ از دست داده‌ای، سر میز مذاکره نمی‌توانی پس بگیری. نویسنده می‌گوید کاخ سفید معتقد است روسیه را نمی‌توان مجبور کرد مناطق تحت اشغالش در جنوب و شرق اوکراین را رها کند. با این حال مقاله واشنگتن را متهم می‌کند که هیچ اقدام بازدارنده‌ای برای جلوگیری از پیشروی بیشتر روسیه انجام نمی‌دهد. این خلأ باعث شده «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه مطمئن باشد «زمان به نفع اوست» و انگیزه‌ای برای امتیاز دادن نداشته باشد.

کولبا همچنین به روسای جمهور اوکراین و آمریکا اشاره می‌کند؛ از یک سو، رئیس‌جمهور اوکراین که باور دارد کشورش می‌تواند همچنان مقاومت کند، حتی با از دست دادن نیروهایش و سرزمین؛ و از سوی دیگر، ترامپ که به باور کولبا انگیزه‌اش از پیشبرد آتش‌بس، کسب اعتبار و جایگاه سیاسی است. کی‌یف نیز می‌کوشد هم از متحد کلیدی خود فاصله نگیرد و هم افکار عمومی را در برابر هر طرح غیرقابل قبول آمریکا بسیج کند.

وزیر خارجه پیشین اوکراین یادآور می‌شود که فقط هفت روز طول کشید تا ۲۸ بند طرح واشنگتن فروبپاشد و کولبا آن را ناشی از «رفتار تهاجمی و غیرقابل پیش‌بینی واشنگتن»، مقاومت اوکراین و اروپا، اقدامات طرف آمریکایی و همچنین افشاگری‌ها درباره «استیو ویتکاف» می‌نامد.

در پایان، کولبا در این یادداشت نتیجه می‌گیرد که تنها در صورتی اوکراین، لندن و دیگر کشورهای اروپایی قادر خواهند بود از خود در برابر طرح‌های مبتنی بر خواسته‌های روسیه و تمایل ترامپ به عدم تغییر معادله دفاع کنند که یکپارچه بایستند و سرعت تقویت توان دفاعی خود را افزایش دهند. تا آن زمان، توان اوکراین برای مقابله با حملات هوایی شبانه همچنان به ایالات متحده وابسته خواهد بود.