وقایع آسیب‌زای زندگی می‌توانند مستقیماً خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهند

به گزارش مجله خبری نگار، در مقاله‌ای که اخیراً در مجله BMC Geriatrics منتشر شده است، محققان ارتباط بین وقایع آسیب‌زای زندگی (TLE) و خطر ابتلا به زوال عقل به هر علتی را در افراد بالای ۶۰ سال بررسی کردند.

مطالعات موجود در این بررسی، پیامد‌های مربوط به ۲۷۶،۵۷۰ شرکت‌کننده با میانگین سنی ۵۰ تا ۷۷ سال و زمان پیگیری ۲ تا ۳۷ سال (میانگین = ۹.۵ سال) را پوشش دادند.

تحقیقات نشان داده است که تجربیات TLE، مانند مرگ واقعی یا تهدید به مرگ، تروما و سوءاستفاده جنسی، ممکن است در خطر ابتلا به زوال عقل نقش داشته باشند.

در سطح جهانی، هزینه مراقبت و درمان زوال عقل تقریباً یک تریلیون دلار آمریکا در سال تخمین زده می‌شود. با توجه به اینکه پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۱۵۰ میلیون نفر با زوال عقل زندگی کنند، شناسایی و پرداختن به عوامل خطر قابل اصلاح که می‌توانند از زوال عقل جلوگیری کنند، بسیار مهم شده است.

بررسی‌های سیستماتیک، ارتباط بین اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و زوال عقل را گزارش کرده‌اند؛ با این حال، هیچ‌کدام هنوز خطر برابر زوال عقل و TLE را بررسی نکرده‌اند.

درک این موضوع که آیا TLE، که در طول تشخیص PTSD شناسایی می‌شود یا به طور جداگانه تشخیص داده می‌شود، یک عامل خطر برای زوال عقل است، برای کمک به شناسایی مداخلات برای کاهش خطر زوال عقل و پیشگیری/به تأخیر انداختن شروع آن بسیار مهم است.

در مطالعه‌ی حاضر، محققان یک بررسی سیستماتیک و یک متاآنالیز اثرات تصادفی با واریانس معکوس برای ارزیابی تأثیر TLE بر خطر زوال عقل انجام دادند که آن را به صورت نسبت‌های خطر (HRs) ارائه کردند. این تیم از چک لیست رویداد‌های زندگی DSM-۵ (LEC-۵) برای شناسایی TLE استفاده کرد.

تمام مطالعات انتخاب‌شده، مقالات پژوهشی اصیل منتشر شده در مجلات داوری‌شده با طراحی مطالعه‌ی مورد-شاهدی و هم‌گروهی بودند که در آن تشخیص زوال عقل به عنوان یک پیامد در یک جمعیت مورد مطالعه با حداقل ۶۰ نفر تعریف شده بود.

همه آنها مربوط به زوال عقل از هر علتی، با درجات مختلف شدت و در تمام محیط‌های استخدام بودند، اما زوال عقل زودرس که علل مختلفی دارد، از مطالعه حذف شد. آنها اطلاعاتی در مورد اشکال مختلف VED (مثلاً آسیب‌های دوران کودکی) از شرکت‌کنندگان، افراد مطلع آنها یا سوابق پزشکی جمع‌آوری کردند.

استراتژی جست‌و‌جو شامل جستجوی پایگاه‌های داده PsychINFO، Embase و MEDLINE از آغاز تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۲، با استفاده از کلمات کلیدی "زوال عقل"، "خطر" و "حوادث آسیب‌زا" بود.

این تیم تمام مطالعات بازیابی شده را به Covidence، یک نرم‌افزار بررسی سیستماتیک، منتقل کرد. سپس دو داور به طور مستقل تمام مقالات را در تمام مراحل با رعایت معیار‌های دقیق ورود و خروج، بررسی کردند.

آنها از مقیاس نیوکاسل-اتاوا برای ارزیابی کیفیت مطالعه استفاده کردند و مطالعات اپیدمیولوژیک غیر تصادفی (NOS) را در سه حوزه ارزیابی کردند: انتخاب، مقایسه‌پذیری و پیامد. آنها همچنین از یک نمودار قیفی برای ارزیابی سوگیری انتشار در مطالعات گنجانده شده استفاده کردند.

محققان مطالعه‌ای را خوب طبقه‌بندی کردند که در حوزه‌های انتخاب و مقایسه، ≥۳ و ≥۱ ستاره و در حوزه نتیجه، ≥۳ ستاره داشته باشد. به طور مشابه، آنها مطالعات را به صورت "متوسط" و "ضعیف" نیز طبقه‌بندی کردند.

در نهایت، تیم یک متاآنالیز از تمام مطالعات انجام داد، سپس زیرآنالیز‌هایی را که بر اساس نوع آسیب طبقه‌بندی شده بودند، انجام داد و از آماره I۲ برای اندازه‌گیری ناهمگونی استفاده کرد. در آنالیز حساسیت، مطالعاتی را که HR گزارش کرده بودند و از کیفیت بالایی برخوردار بودند، لحاظ کردند.

داوران ۳۵۲۳ مطالعه را غربالگری کردند و ۲۹ مقاله را برای بررسی متن کامل شناسایی کردند. در نهایت، آنها هفت مطالعه را در متاآنالیز گنجاندند: یکی از آنها یک مطالعه مقطعی، سه مطالعه کوهورت آینده‌نگر و سه مطالعه کوهورت گذشته‌نگر بود.

یک متاآنالیز ترکیبی از هفت مطالعه نشان داد که TLE خطر ابتلا به زوال عقل به هر علتی را افزایش می‌دهد (HR = ۱.۲۱). نتایج ناهمگونی قابل توجهی را نشان داد (I۲ = ۷۸%).

علاوه بر این، نویسندگان خاطرنشان کردند که زیرگروه‌های تروما، مانند جنگ و ترومای دوران کودکی، خطر ابتلا به زوال عقل به هر علتی را نیز افزایش می‌دهند (نسبت شانس تجمعی = ۱.۲۸)، البته بر اساس تعداد کمتری از مطالعات (n = ۳). این نتایج همچنین ناهمگونی قابل توجهی را نشان دادند (I۲ = ۷۵٪).

به طور کلی، مطالعه حاضر TLE را به عنوان عوامل خطر بالقوه قابل اصلاح مرتبط با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل به هر علتی شناسایی کرد.

درک مکانیسم‌هایی که TLE از طریق آنها حساسیت به زوال عقل را افزایش می‌دهد، می‌تواند به توسعه مداخلات هدفمندی که تأثیر تروما، از جمله PTSD، را بر زوال عقل کاهش می‌دهند، کمک کند.

تحقیقات آینده باید تأثیر عوامل خاص TLE مانند مزمن بودن و شدت، و همچنین عوامل فردی مانند تأثیر سن و ارتباط TLE با زیرگروه‌های زوال عقل را بررسی کنند.