نشریه Scientific American در مورد تأثیر توافق پاریس بر گرمای شدید گزارش می‌دهد.

به گزارش مجله خبری نگار،ده سال پیش، کشور‌ها توافق‌نامه پاریس را برای مهار گرمایش جهانی امضا کردند. از آن زمان تاکنون پیشرفت‌ها اندک بوده است، اما همانطور که Scientific American گزارش داد، حتی این پیشرفت‌ها نیز در حال حاضر به کاهش تعداد گرم‌ترین روز‌ها در سراسر جهان کمک می‌کند.

به گفته دانشمندان علوم اقلیمی، هرگونه تلاشی، هرچند ناقص، برای کاهش خطرات مهم است. این پیام به یک پیام کلیدی تبدیل شده و در کنفرانس سالانه تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد، COP۳۰، که هم اکنون در برزیل در حال برگزاری است، مورد بحث قرار گرفت.

تحقیقات نشان داده است که گرمایش جهانی باعث شده است که امواج گرما مکررتر، طولانی‌تر و خطرناک‌تر شوند. آنها در حال حاضر به مرگبارترین خطر آب و هوایی تبدیل شده‌اند: در طول ده سال گذشته، مرگ و میر ناشی از گرما در ایالات متحده ۵۳ درصد افزایش یافته است، در حالی که مرگ و میر ناشی از سرما تنها ۷ درصد افزایش یافته است. همانطور که در مقاله ذکر شد، در سطح جهان، مرگ و میر ناشی از گرما از دهه ۱۹۹۰ تاکنون ۶۳ درصد افزایش یافته است.

وقتی این توافق‌نامه در سال ۲۰۱۵ امضا شد، دمای زمین حدود یک درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن بود. کشور‌ها متعهد شدند که گرمایش بیشتر را به "بسیار کمتر" از دو درجه سانتیگراد محدود کنند و هدفشان حفظ آن زیر ۱.۵ درجه سانتیگراد بود. در آن زمان، میانگین افزایش دمای سالانه حدود ۱.۳ درجه سانتیگراد بود. به گفته محققان سازمان غیرانتفاعی Climate Central و World Weather Attribution، این تغییر کوچک به معنای میانگین ۱۱ روز بسیار گرم اضافی در سال در سراسر جهان بود. در برخی از کشورها، تعداد چنین روز‌هایی حتی بیشتر بود.

حتی این موفقیت‌های محدود توافق‌نامه پاریس نیز قابل توجه بودند. بدون آن، جهان می‌توانست با چهار درجه افزایش دما و تا ۱۱۴ روز بسیار گرم اضافی در سال مواجه شود، که اندونزی بیش از ۳۰۰ روز را تجربه می‌کند. پیش‌بینی می‌شد افزایش دما ۲.۵ تا ۳ درجه سانتیگراد، تعداد روز‌های بسیار گرم را تقریباً به نصف کاهش دهد. فریدریک اتو، دانشمند آب و هوا در کالج امپریال لندن، تأکید کرد که هر دهم درجه افزایش دما می‌تواند تفاوت بین یک زندگی امن و رنج میلیون‌ها نفر را رقم بزند.

دانشمندان همچنین روشن کردند که محدود کردن گرمایش جهانی به ۲.۶ درجه سانتیگراد، خطر موج‌های گرمای شدید، آتش‌سوزی‌های جنگلی و خشکسالی را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. در دمای ۴ درجه سانتیگراد، چنین موج‌های گرمایی سه تا شش درجه گرمتر و ۵ تا ۷۵ برابر بیشتر از قبل می‌شدند، در حالی که در دمای ۲.۶ درجه سانتیگراد، ۱.۵ تا ۳ درجه گرمتر و ۳ تا ۳۵ برابر بیشتر احتمال داشتند.

اگرچه پایبندی به تعهدات تضمین نشده بود - همانطور که با خروج ایالات متحده از توافق در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ نشان داده شد -، اما تحولات مثبتی نیز وجود داشت. میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در چین، بزرگترین تولیدکننده گاز‌های گلخانه‌ای جهان، ثابت ماند یا کاهش یافت، تولید انرژی خورشیدی و بادی از سال ۲۰۱۵ بیش از سه برابر شد و سرمایه‌گذاری در انرژی پاک از سرمایه‌گذاری در سوخت‌های فسیلی پیشی گرفت.

سوال کلیدی در COP۳۰ این است که آیا کشور‌های باقی‌مانده در این توافق قادر خواهند بود فراتر از تعهدات قبلی، به اقدامات جدید و ملموسی برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای متعهد شوند یا خیر.

پیش از این، در ۱۸ مارس، سازمان هواشناسی سازمان ملل متحد، سازمان جهانی هواشناسی (WMO)، گزارش داد که دمای بی‌سابقه در سال ۲۰۲۴، ذوب یخچال‌های طبیعی و یخ‌های دریایی را تسریع کرده و منجر به افزایش سطح دریا‌ها و نزدیک‌تر شدن جهان به آستانه گرمایش جهانی شده است.

منبع: iz