به گزارش مجله خبری نگار، طبق مطالعهای که اخیراً توسط محققان موسسه کارولینسکا انجام شده و در JAMA Network Open منتشر شده است، وزن بدن در اوایل زندگی تأثیر قابل توجهی بر خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی دارد و از اهمیت فعالیت بدنی فراتر میرود.
مطالعهای که بر اساس دادههای بیش از یک میلیون مرد در طول ۶۰ سال گذشته انجام شده است، عوامل ژنتیکی و محیطی را در نظر گرفته و ارتباط بین خطر بیماریهای قلبی عروقی و وزن بدن در نوجوانی را برجسته میکند.
نتایج نشان میدهد که شاخص توده بدنی (BMI) بالا در اواخر نوجوانی، مستقل از سایر عوامل، به شدت با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی در مراحل بعدی زندگی مرتبط است. در حالی که فعالیت بدنی با بیماری قلبی مرتبط است، اهمیت آن کمتر از وزن بدن بود.
نویسندگان این مطالعه تأکید میکنند که این یافتهها نیاز به فعالیت بدنی را کاهش نمیدهد، اما شاخص توده بدنی بالا را به عنوان یک عامل خطر اصلی برای بیماریهای قلبی عروقی برجسته میکند. آنها خواستار توجه عمومی به مبارزه با اپیدمی چاقی و تقویت مدیریت وزن در سنین پایین برای جلوگیری از مشکلات جدی قلبی در مراحل بعدی زندگی هستند.
این مطالعه نشاندهندهی تغییری در چگونگی درک ما از عواملی است که بر سلامت قلب و عروق تأثیر میگذارند و اهمیت مداخلهی زودهنگام را برای کاهش خطر ابتلا به بیماریهای جدی در آینده برجسته میکند.