به گزارش مجله خبری نگار، تبلیغات مختلف در رسانهها بهویژه در صداوسیما در کنار اطلاعرسانی در خصوص کالا و محصول مشخص، نقش بسیار موثری در ترویج مصرفگرایی و میل و رغبت افراطی به تجملگرایی دارد؛ بهطوری که تبلیغ کالاهای مختلف برای سنین و سلایق مختلف، عامل بسیار مهمی در فروش محصول موردنظر و کسب سود هنگفت توسط تولیدکننده دارد، اما در مقابل، بسیاری خانوادهها در اثر تحت تأثیر قرارگرفتن از این تبلیغات در گرداب مشکلات مالی غرق میشوند و چهبسا علیرغم نیازنداشتن کالایی صرفاً به دلیل تأثیر پذیری از تبلیغات متحمل پرداخت هزینه میشوند.
محمد رضا ایمانی، روانشناس در پاسخ به این پرسش که «چرا تبلیغات کالاهای مختلف در تلویزیون باعث شده مردم به سمت تجمل بروند و تاثیرات روانشناسی این موضوع چیست؟» ,گفت:اساسترین نیازهایی که الان وجود دارد بحث نیاز در مشتری است و تبلیغات بر این اساس بنا شده؛ یعنی برای فروش و تولید و گردش مالی بیشتر و توسعه صادرات. قاعدتا باید این تبلیغات را انجام دهند و رسالتشان مشخص است.
وی ادامه داد: مهمترین جنبه روانی این است که در شما ایجاد نیاز میکنند؛ نیازهایی که شاید شما نداشته باشید. تولیدات مختلف به حجم وسیع تبلیغ میکنند و میگویند کالای قسطی داریم و با توجه به وضعیت نامناسب مالی مردم، کالاها را به صورت قسطی میفروشند.
این روانشناس متذکر شد: بحث، ایجاد نیاز در مشتری برای فروش محصولاتشان است. حال در مشتری چیزی که اتفاق میافتد دو مسئله است؛ یکی نیازهای اساسی و بنیادی و بعد نیازهای ثانویه است.
ایمانی تصریح کرد: نیازهای اساسی شامل مواد خوراکی، بهداشت و سلامت ماست؛ اما تحت تاثیر تبلیغات مسئله و نیازهای ثانویه شکل میگیرد که افراد دوست دارند در فضایی، سبک زندگی و امکاناتشان بهتر و کاملتر باشد.
وی با اشاره به مصادیق مختلف نیازهای مردم، افزود: افراد دوست دارند ماشین بهتری داشته باشند، خانه و اسباب و اثاثیه شان عوض شود و این اتفاق در هر جامعهای میافتد و مخصوص ایران نیست، بلکه در بسیاری کشورها اتفاق میافتد.
این روانشناس با بیان اینکه تبلیغات رسالتش مشخص است؛ یعنی ایجاد نیاز در مشتری و پاسخ دادن به این نیاز است، یادآور شد:این موضوع بر خود فرد یا اعضای خانواده تاثیر میگذارد.
ایمانی ابراز کرد: نکته دیگر که باید به آن توجه کنیم این است که در جامعه جهانی افراد دوست دارند زندگی مرفهتر و بی دغدغه تری داشته باشند، اما در جامعه شناسی اصطلاحی به نام «چیز وارگی» داریم؛ یعنی خیلی جیزهایی داریم که وقت و انرزی مان را باید صرف کنیم تا آنها را نگه داریم، اما خیلی از آنها استفاده نمیکنیم.
وی اضافه کرد: از بسیاری افراد وقتی بپرسیم که چرا این کالا را خریدی پاسخی ندارند بدهند؛ در حالی که باید دقت کنیم و بررسی شود آیا این کالا جزو نیاز اصلی من هست و میتواند تامین کننده منافع ما باشد و قرار است با آن چه کار کنم.
این روانشناس افزود: خیلی وقتها افراد وقتی تصمیم میگیرند به خرید یک کالا، به این فکر نمیکنند که هزینهای که میکنند بابت چیست؛ بنابراین رفتارهای هیجانی دارند و این رفتارهاآگاهانه نیست.
ایمانی اظهار داشت: فرد خود آگاهی ندارد؛ در حالی که وقتی آگاهانه تصمیم میگیرد که بداند در قبال کاری که انجام میدهد و انرژی و هزینه که میکند قرار است چه چیزی را به دست بیاورد و از آن چه بهرهای را ببرد؟