به گزارش مجله خبری نگار، کافئین یک محرک رایج است که برای تحریک فعالیت استفاده میشود، هم در صبح و هم برای بیدار ماندن برای مدت طولانی تر. شناخته شده است که کافئین بیدار شدن را طولانی میکند و بر ساعت بیولوژیکی داخلی بدن تأثیر میگذارد، اما با افزودن شیرین کننده ها، اثر آن پیچیدهتر میشود.
در مطالعه جدید، محققان دانشگاه هیروشیما دریافتند که تعامل بین کافئین و شیرین کنندهها تأثیر بیشتری نسبت به کافئین به تنهایی بر ریتم فعالیت موشها دارد.
محققان آب حاوی ۰.۱ درصد کافئین (نیمی از غلظت اسپرسو) را با ۱ درصد ساکارز یا ۰.۱ درصد ساخارین برای موشها فراهم کردند. اگرچه شیرین کنندهها مقدار آبی را که موشها مینوشیدند تغییر ندادند، اما اثرات آنها بر ریتم شبانه روزی بارزتر بود: موشهایی که مخلوط کافئین و شیرین کنندهها را مصرف میکردند، "به مدت ۲۶ تا ۳۰ ساعت فعالیت نشان دادند و باعث شدند برخی از آنها از ریتمهای شبانه به ریتم روز تغییر کنند. "
این تغییر حتی در شرایط کاملا تاریک نیز ادامه یافت و نشان میدهد که شیرین کنندهها و کافئین ممکن است مستقل از تنظیم کننده مرکزی مغز بر ساعت بیولوژیکی تأثیر بگذارند.
محققان بر این باورند که اثرات ترکیب کافئین و شیرین کنندهها ممکن است به دلیل یک واکنش شیمیایی بین آنها باشد که باعث تحریک ترشح دوپامین در مغز میشود، زیرا هم کافئین و هم شیرین کنندهها سیستم پاداش مغز را فعال میکنند و ترشح دوپامین را افزایش میدهند. تصور میشود که این افزایش دوپامین ممکن است مسئول اختلال در ریتم فعالیت در موش باشد.
محققان امیدوارند که فراوانی این اثرات را در انسان مطالعه کنند، زیرا تأثیر کافئین و شیرین کنندهها بر ساعت شبانه روزی ممکن است عواقبی بر سلامت انسان، به ویژه از نظر کیفیت خواب و تنظیم فعالیتهای روزانه داشته باشد.
محققان دریافتند که نتایج این مطالعه ممکن است از توصیههای بهداشتی سنتی در مورد محدود کردن مصرف کافئین در شب پشتیبانی کند، زیرا مصرف کافئین در اواخر شب با کیفیت پایین خواب همراه است. این مطالعه نشان میدهد که افزودن شیرین کنندهها به کافئین ممکن است اثرات اختلال شبانه روزی را افزایش دهد، که ممکن است آسیبهای سلامتی را تشدید کند.
نتایج در مجله npj Science of Food منتشر شده است.
منبع: Medical Express