صدای تشنگی مشهد را بشنوید

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: فرونشست ۲۵ سانتی‌متری در سال، کسری یک میلیارد مترمکعبی، سد دوستی به گل نشسته و کاهش ۱۰۰ درصدی بارندگی در دو ماه نخست سال، همگی آمار‌هایی است که از وضعیت وخیم آب در دشت مشهد حکایت دارد. شهری که به جز ۶/۳ میلیون نفر جمعیت، یک میلیون جمعیت شناور زائر در هر روز دارد و به این ترتیب روزانه باید آب بیش از ۵/۴ میلیون زائر و مجاور ساکن در مشهد الرضا علیه السلام تامین شود.

دوشنبه ۲۲ اسفند ماه در گزارشی با تیتر «مشهد آب ندارد!» به تفصیل درباره وضعیت وخیم آبی این شهر گفتیم و به راهکار‌های عبور از بحران نیز اشاره کردیم. اکنون که بهار کم بارشی را پشت سر گذاشته ایم و خبر‌ها از احتمال قطعی نوبتی آب در مناطق مختلف شهر در ماه‌های آینده حکایت دارد و سد دوستی به عنوان مهم‌ترین منبع آب این شهر، به گل نشسته است، دوباره بازخوانی آن چه گفتیم ضروری است. به طور طبیعی در کوتاه مدت و همین تابستان کار خاصی نمی‌شود کرد.

قاعدتا مهم‌ترین راهکار محدود شدن آب مصرفی بخش کشاورزی است که باید برای تبعات اجتماعی آن و جبران زیان کشاورزان متضرر از محدودیت آب فکری شود. هرچند همزمان تمرکز بر فرهنگ سازی و دعوت شهروندان به کاهش مصرف و جریمه پرمصرف‌ها را نیز باید در دستور کار قرار داد، اما مهم‌تر از گذار از بحران آبی امسال، ترسیم چشم اندازی روشن و برنامه‌ای با زمان بندی مناسب برای کاستن از بحران است. نخستین گام ایجاد اجماع در بین تصمیم سازان است که با وجود قرار داشتن بسیاری از مناطق کشور در شرایط کمبود منابع آبی، وضعیت آب مشهد در اولویت است، چرا که بهار امسال با وجود بهبود وضعیت بارش‌ها در بیشتر نقاط کشور، خراسان رضوی و به ویژه دشت مشهد رکورددار کاهش بارندگی بوده است. این وضعیت در کنار توسعه روزافزون، سیل مهاجرت داخلی و خارجی به ویژه از افغانستان به مشهد و شرایط خاص این شهر به دلیل حضور گسترده زائران، ایجاب می‌کند که مسئله آب در مشهد با نگاهی ملی و با توجیه شدن مسئولان و تصمیم سازان در دولت و مجلس به گونه‌ای پیش رود که پروژه‌های نیمه تمام تصفیه خانه‌های جدید و انتقال آب به ویژه انتقال آب از دریای عمان، سرعت گیرد و بتوان زودتر از وعده ۱۴۰۴، شاهد اتمام برخی از این پروژه‌ها و رسیدن آب از منابع جدید به مشهد باشیم.

برای تحقق این مسئله اصلاح در سهم استان از بودجه ۲۲ هزار میلیاردی تامین آب و پروژه‌های آب و فاضلاب ضروری است. پیشتر در گزارشی با تیتر «شوخی بودجه با بحران آب مشهد» نوشتیم که مشهد با وجود سهم ۴ تا ۵ درصدی از جمعیت کشور، سهمی حدود یک درصد از بودجه این بخش دارد که در مقایسه با وضعیت وخیم آبی مشهد نسبت به دیگر مناطق، ظلم فاحشی را نشان می‌دهد که باید برای جبران آن تلاش کرد.

در هر صورت به جز استغاثه به درگاه احدیت و توسل جستن به حضرت ثامن الحجج علیه السلام که مایه خیر و آبادانی این سرزمین هستند، تلاشی فراتر از اقدامات قبلی، تصمیماتی جدی‌تر از تصمیمات گذشته، بودجه‌هایی بیشتر از بودجه‌های سابق و عزمی راسخ‌تر از همیشه برای عبور مشهد از بحران آب لازم است. همه مسئولان در قبال مجاوران و زائران حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام مسئول اند و باید مسئولیت تاریخی خود را برای کاستن از تنش آبی این خطه به بهترین شکل انجام دهند. مشهد تشنه و منتظر اقدام مسئولان است، درنگ جایز نیست!