خروج مواد شیمیایی موجود در محصولات خانگی

به گزارش مجله خبری نگار،جدیدا آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده محدودیت‌های شدیدی را برای شش ماده پلی فلوروآلکیل (PFAS) در آب آشامیدنی پیشنهاد کرده است. این اولین باری است که دولت برای تنظیم فلوروآلکیل‌ها که شامل دسته‌ای از هزاران ماده شیمیایی که در همه چیز از نخ دندان و کاغذ توالت موجود است، اقداماتی انجام می‌دهد.

فلوروآلکیل‌ها که با نام مواد شیمیایی همیشگی شناخته می‌شوند، سال‌ها طول می‌کشد تا از بدن انسان خارج شوند. این موضوع یک مشکل بزرگ است، زیرا با سرطان‌های متعدد، بیماری تیروئید، آسیب کبدی، کاهش باروری، آسم، آلرژی و کاهش پاسخ واکسن در کودکان مرتبط است.

به گفته کارشناسان، پیشنهاد آژانس حفاظت از محیط زیست برای محدود کردن فلوروآلکیل‌ها در آب آشامیدنی در مسیر درستی قرار دارد، اما تنها به یک منبع مواجهه روزانه می‌پردازد. در این رابطه، السی ساندرلند (Elsie Sunderland) پروفسور شیمی محیطی که رهبری تحقیقات آلاینده‌های محیطی در هاروارد را بر عهده دارد، گفت: من فکر می‌کنم این اولین قدم بزرگ رو به جلو است، اما هنوز راه درازی در پیش داریم.

ساندرلند در ادامه می‌گوید: ماده پلی فلوروآلکیل در قطب جنوب، یخ‌های دریای قطب شمال، در کوه اورست، در سراسر اقیانوس‌ها و در آب باران و خاک در سراسر سیاره شناسایی شده است. در حالی که پلی فلوروآلکیل با تعدادی از بیماری‌ها مرتبط است، مواد شیمیایی ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی در همه افراد نشود، اما خطر ابتلا در برخی افراد را افزایش می‌دهد.

به گفته محققان، آژانس تعیین کرد که مقدار مطمئن در آب آشامیدنی باید ۰٫۰۰۴ قسمت در تریلیون (ppt) باشد. این مقدار پایین‌تر از سطوحی است که آزمایشگاه‌های مدرن می‌توانند به طور قابل اعتماد تشخیص دهند.

سیستم‌های فیلتراسیون می‌توانند این مواد شیمیایی را از آب آشامیدنی حذف کنند تا این قوانین جدید رعایت شود، اما این موضوع مانع از ورود تمام پلی فلوروآلکیل از طریق غذا، مبلمان و لباس به بدن نمی‌شود. ساندرلند با اشاره به تعداد بی شماری از شرکت‌ها که محصولات مملو از پلی فلوروآلکیل را به فروش می‌رسانند، گفت: نمی‌توان فقط در مورد آب آشامیدنی، قانون تنظیم کرد.

کارشناسان معتقدند: گام بزرگ بعدی باید خارج کردن پلی فلوروآلکیل از کالا‌های خانگی باشد به ویژه موادی که با غذا در تماس هستند.

محققان توضیح می‌دهند:به احتمال زیاد، برخی از پلی فلوروآلکیل‌ها سمی نیستند، اما بهتر است در رویکرد احتیاطی، همه آن‌ها را خطرناک تلقی کنیم.

ساندرلند در خاتمه گفت: در آینده، ممکن است بخواهیم به تنظیم آن‌ها به عنوان یک گونه و کلاس جدید فکر کنیم.