ترور شد تا هنرمند دیگری شود!

او را به عنوان نقاش تکرارها می‌شناسند؛ تکرار اشیای روزمره مصرفی که در راستای زیر سوال بردن جوامع مصرف‌گرا خلق می‌شدند. اگرچه سودای نقد زندگی مصرف زده انسان ها و جوامع مختلف بعد از سوء قصد ناکام به این هنرمند خلاق، جایش را به طرح‌های رنگی از چهره‌های شخصیت‌های معروف دنیا داد.

به گزارش مجله خبری نگار، اندی وارهول هنرمند آمریکایی است که به دلیل چاپ و نقاشی از اشیا و اشخاص مشهور به شهرت جهانی رسید. او در اغلب آثار هنری خود ردپایی از چیزها و اشخاصی را که دوست داشت به جا می‌گذاشت. قوطی‌های سوپ، کوکاکولا، اسکناس‌های دلار یا ستارگان سینما از بخش‌های اصلی آثار او به حساب می‌آیند. آثاری که به باور بسیاری از کارشناسان هنری اغلب در نقد زندگی روزمره و پدیده شهرت خلق می‌شدند.  

این تصویرساز که یکی از اثرگذارترین و البته محبوب‌ترین هنرمندان عصر خود بود، ۶ آگوست ۱۹۲۸ در پنسیلوانیا به دنیا آمد و در خانواده‌ای فقیر بزرگ شد. مسیر پیشرفت وارهول در زندگی حرفه‌ای خیلی زود سپری شد و او را در طول حیاتش به چهره‌ای کاریزماتیک و مهم در جهان هنر تبدیل کرد. البته وارهول علاوه بر فعالیت حرفه‌ای در عرصه‌های نقاشی، گرافیک و تبلیغات، به عنوان فیلمساز نیز شناخته می‌شد.

وارهول را به عنوان یکی از اصلی‌ترین بنیانگذاران سبک پاپ آرت (هنر مردمی) در جهان می‌شناسند. سبک منحصر به ‌فرد و عجیب او علاوه بر اینکه باعث شد دغدغه‌های مردمی به سالن‌های هنری برده شود، در جهان هنر نیز با طرفداران زیادی مواجه شد. یکی از مهمترین مجموعه آثار این هنرمند خلاق، تکرارهای تقریبا غیرمشابه او بود. 

برخی از کارشناسان هنری بر این باورند که وارهول تلاش داشت با این تکرارها جامعه مصرفی و صنعتی پس از جنگ‌های دوم جهانی را زیر سوال ببرد و به نوعی آن را تحقیر کند؛ البته در مقابل برخی دیگر معتقدند که وارهول با بزرگنمایی نشانه‌های عادی، تلاش داشت ارزش‌های جامعه مصرفی آمریکا را تبدیل به یک اسطوره کند. 

به هر حال وارهول بعد از سوءقصد ناکام به جانش در سال ۱۹۶۸، از تکثیر و تکرار دست برداشت و به اجرای سیلک اسکیرن از چهره های شناخته شده روی آورد. این بخش از زندگی وارهول در تایید گروه دوم کارشناسان هنری مبنی بر نگاه اسطوره ای این هنرمند به زندگی مصرفی بوده است؛ موضوعی که وارهول پیش از آن، مورد نقد قرارش می داد.

یکی از آثار مشهور وارهول، قوطی‌های سوپ کمبل او است. با دقت به این ۳۲ نقاشی از قوطی سوپ نگاه کنید؛ آیا می توانید اختلاف های میان آنها را تشخیص دهید؟ شاید در نگاه اول همه آنها همسان به نظر برسند، اما هر کدام از آنها با برچسب های متفاوت ساخته شده است که انواع سوپ های کمبل را در آن دوره زمانی نشان می دهد. این همان اصالت کار وارهل است؛ تبدیل زندگی روزمره به آثار هنری. 

شاید وارهول با کشیدن این نقاشی می‌خواست نشان دهد که آن‌ها با وجود تعداد تفاوت‌هایی که دارند می‌توانند همسان و حتی یکنواخت به نظر برسند. او درباره استفاده از قوطی‌های سوپ در آثارش توضیح داد که من عادت داشتم سوپ‌های کمبل بخورم، من عادت داشتم برای ۲۰ سال هر روز همان ناهار را بخورم؛ همان را دوباره و دوباره. 

وارهول، پرتره ‌هایی نیز از سلبریتی‌ ها می‌ کشید که همانند برخی دیگر از آثارش در آن دوره زمانی نوآورانه محسوب می شد. معروف‌ ترین پرتره‌ های وارهول از افرادی همچون مرلین مونرو، الیزابت تیلور و میگ جاگر بود. همچنین پرتره «هشت الویس» این هنرمند، در سال ۲۰۰۸ به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار به فروش رسید و به عنوان یکی از گران ‌ترین نقاشی ‌های تاریخ جهان ثبت شد.

وارهول البته در دهه ۱۹۷۰ فعالیت هنری ‌اش را در مسیر دیگری ادامه داد و وارد حوزه فیلمسازی شد. او بیش از ۶۰ فیلم نیز ساخت که تا سال‌ های زیادی نادیده گرفته شدند؛ البته در سال های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند.

وارهول در ۲۲ فوریه سال ۱۹۸۷ از عوارض عمل جراحی کیسه صفرا درگذشت و در کلیسای سنت پاتریک برای او مراسم باشکوهی برگزار شد. دو سال پس از مرگش موزه ای به نام خودش در زادگاهش راه اندازی شد. وارهول زندگی عجیب‌وغریبی داشت، از ظاهر عجیب تا آثار هنری متفاوت! مردی که شهرت و زندگی روزمره را به سخره گرفت.

منبع: ایسنا