به گزارش مجله خبری نگار،احمد گبر (Ahmed Gabr) رکورددار مصری گینس و سرباز سابق ۵۰ ساله در حال انجام یک پروژه بلندپروازانه برای نجات صخرههای مرجانی آسیب پذیر کشورش و کمک به مبارزه با بحران اقلیمی است.
یک رکورددار گینس مصری در تلاش برای کمک به مبارزه با بحران آب و هوایی برای خود ماموریتی تعریف کرده تا «جنگلهای بارانی اقیانوس» این کشور را نجات دهد.
صخرههای مرجانی ۲۵ درصد از کل حیات اقیانوسها را پشتیبانی میکنند و از نظر بیولوژیکی متنوعترین اکوسیستم روی زمین هستند.
احمد گبر، یک سرباز سابق ۵۰ ساله، دهها بستر در سواحل هورگادا ایجاد کرده است که از تکههای کوچک صخرههای آسیب دیده ساخته شده اند و پس از رشد مجدد، پس از چند ماه، دوباره در صخره اصلی کاشته میشوند.
او میگوید: «مدتها پیش متوجه شدم مشکلی در صخرههای مرجانی مصر وجود دارد. هرجا که میروم شاهد این هستم که اینها در حال تخریب و کوچک شدن هستند. تمرکز بر درمان و مراقبت از آنها بسیار مهم است.»
محققان هشدار میدهند که مصر – در میان تعدادی از کشورهای ساحلی دیگر مانند مکزیک، اندونزی، مالدیو، مالزی، استرالیا و تایلند – در صورت عدم اتخاذ تدابیر جدی در جهت جلوگیری از افزایش انتشار گرمایش جهانی، با خطر از دست دادن بیش از ۹۰ درصد درآمد خود از گردشگری صخرههای مرجانی مواجه است.
احمد میگوید: «مصر بدون صخرههای مرجانی به معنای از دست رفتن صنعت گردشگری و اقتصاد است، بنابراین برای ما و سایر کشورهایی که برای حفاظت از منابع طبیعی خود به سواحل متکی هستیم، حفاظت از آنها بسیار مهم است.
صخرههای مرجانی همچنین یک محافظ طبیعی در برابر سیل و سونامی ایجاد میکنند که با توجه به افزایش سطح دریا بسیار مهم است. آنها همچنین به جذب کربن، ابزاری برای مبارزه با بحران آب و هوا، کمک میکنند.»
احمد که بیش از ۲۰ سال را در ارتش گذرانده و رکورد عمیقترین غواصی جهان (از سپتامبر ۲۰۱۴) در ارتفاع ۳۳۲ متری را در اختیار دارد، امیدوار است پروژهاش، گبر تک (Gabr Tek)، با بودجه دولت مصر، در سراسر جهان تکرار شود.
لوئیس پو (Lewis Pugh)، شناگر استقامتی بریتانیایی نیز از کشورها خواست تا برای مبارزه با بحران آب و هوا و محافظت از اقیانوس ها، انتشار گازهای گلخانهای را به شدت کاهش دهند.
او که به تازگی اولین شنای جهان را در دریای سرخ انجام داده تا به آسیب پذیری صخرهها تاکید کند میگوید: «اگر آنها را از دست بدهیم، نه تنها هزاران گونه را به سمت انقراض سوق میدهیم، بلکه یک اکوسیستم کامل را از دست خواهیم داد. این امر در تاریخ بشر بیسابقه خواهد بود. صخرههای مرجانی بستر اقیانوسهای ما هستند و برخی از باورنکردنیترین زندگیها را در خود جای دادهاند.»