به گزارش مجله خبری نگار،لالیت پاتیدار ۱۷ ساله، اهل هندوستان است و با هیپرتریکوزیس (Hypertrichosis) یا سندرم گرگینه به دنیا آمده است؛ وضعیتی که با رشد غیرطبیعی مو در صورت، بازوها و سایر قسمتهای بدن مشخص میشود. ظاهر چهره او بسیار شبیه به یک موجود افسانهای یا یک گرگ نماست، به این دلیل به آن سندروم گرگینه میگویند.
این دانش آموز روستای کوچک ناندلتا در مادیا پرادش یکی از پنجاه نفری است که از قرون وسطی به این بیماری مبتلا شده است. پاتیدار گفت: «من از یک خانواده عادی میآیم، پدرم کشاورز است و در حال حاضر سال آخر دبیرستان هستم و در عین حال به پدرم در کارهای کشاورزی کمک میکنم.»
او میگوید بچههای کوچک با دیدن او میترسیدند و در کودکی آن را درک نمیکرد، اما وقتی بزرگ شد متوجه شد که وضعیت او مثل بقیه نیست. او ادامه داد: «بچهها نگران بودند که من برگردم و آنها را مثل یک حیوان گاز بگیرم.»
دو نوع متمایز سندروم گرگینه عبارتند از هیپرتریکوزیس عمومی که در کل بدن رخ میدهد و هیپرتریکوز موضعی که محدود به یک ناحیه خاص است. در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، چندین نفر از مجریان سیرک ها، مانند جولیا پاسترانا، هیپرتریکوزیس داشتند. بسیاری از آنها بهعنوان انشانهایی با ویژگیهای حیوانمانند تبلیغ میشدند.
پاتیدار گفت: «من در تمام عمرم این موها را داشتم، اما تا حدود شش یا هفت سالگی متوجه نشدم که چیزی در مورد من متفاوت است. همان موقع بود که برای اولین بار متوجه شدم که موها در سرتاسر بدنم مانند هیچ کس دیگری که نمیشناسم رشد میکند. همکلاسیهایم مسخرهام میکردند، صدایم میزدند میمون، مردم به من میگفتند که خیلی ترسناک هستم. آنها فکر میکنند من یک موجود افسانهای هستم، اما من انسان هستم، نه این چیزها.»
وقتی سم کمتر بود، مردم به سمت من سنگ پرتاب میکردند، این رفتار در حق یک کودک ناعادلانه است.»
هر چه سن او بیشتر میشود، بیشتر به این بیماری نادر فکر میکند. او گفت: «به تدریج متوجه شدم که در تمام بدنم مو دارم و از این نظر با انسانهای معمولی متفاوت هستم، من منحصر به فرد هستم.»
او ادامه داد: «در طول زندگیم چیزهای زیادی یاد گرفتم، مهمتر از همه یاد گرفتم که من یک در میلیون هستم، هرگز نباید تسلیم شوم و زندگی را به بهترین شکل زندگی کنم، همیشه میخواهم رو به جلو حرکت کنم و خوشحال باشم.»
منبع:روزیاتو