به گزارش مجله خبری نگار/ایران: حمله سازماندهی شده به سفارتخانههای ایران در کشورهای اروپایی در کنار فراخوان هماهنگ این کشورها برای خروج فوری اتباعشان از ایران، جدیدترین بخش از عملیاتی به شمار میآید که کشورهای غربی در روند سوءاستفاده از بروز ناآرامیهای داخلی در ایران به جریان انداختهاند. به همه اینها باید تصویب تحریمهایی را افزود که این دسته از کشورها در تبعیت بیچون و چرا از ایالات متحده امریکا در دستور کار قرار دادهاند تا نهایت بهرهبرداری خود را از یک رویداد داخلی در کشورمان به منصه ظهور برسانند.
پس از آنکه جمعه گذشته فرد مهاجمی وارد سفارت جمهوری اسلامی در دانمارک شد و با در دست داشتن یک سلاح سرد به ایجاد رعب و وحشت و وارد آوردن خساراتی اقدام کرد، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان خبر داد که اقدامات مشابه دیگری در دیگر سفارتخانههای ایران در شماری از کشورهای اروپایی صورت گرفته است.
ناصر کنعانی در رشته توئیتی با اعلام ناکام ماندن حمله فرد مسلح به سفیر ایران در دانمارک خبر داد که اخیراً تعرضهای خشونتآمیز دیگری هم به مقرهای دیپلماتیک ایران در اروپا صورت گرفته است.
او یادآور شد که «بروز این حملات با حمایت سیاسی غرب از اغتشاشگران غیر قابلکتمان است». وزیر امور خارجه در پی وقوع حمله به سفارت ایران در دانمارک ابراز تأسف کرد که «در قلب اروپا تعرضی به یک خانم و سفیر دارای مصونیت دیپلماتیک انجام میشود و پلیس نیز بموقع در محل حضور پیدا نمیکند.»
تعرض به نمایندگی ایران در «کپنهاگ» در شرایطی صورت گرفته است که در روزها و هفتههای گذشته و در پی وقوع اعتراضاتی در داخل کشور، شماری از اغتشاشگران تحت هدایت جریانهای برانداز، گروهک منافقین و مخالفین جمهوری اسلامی در مقابل سفارتخانههای جمهوری اسلامی در برخی از کشورها تجمع کرده و اقدامات خشونتآمیزی را در دستور کار قرار دادهاند. این آشوبگران سعی کردهاند با فحاشی و اقدامات خشونتبار به ساختمانهای تعدادی از سفارتخانهها حمله کرده و با پلیس در این کشورها نیز درگیر شوند.
چنانکه پس از حمله اخیر شماری از این اغتشاشگران به سفارت ایران در سوئد، کاردار این کشور در تهران در غیاب سفیر سوئد به وزارت امورخارجه کشورمان احضار شد و مورد اعتراض شدید مقامهای دیپلماتیک قرار گرفت. همزمان با این رویداد در روزهای اخیر سفارت کشورمان در لندن نیز با تعرض شماری از اغتشاشگران روبهرو شد که به مجروح شدن تعدادی از افسران پلیس و بازداشت شماری از آشوبگران انجامید.
حمله سازماندهی شده به نمایندگیهای ایران در کشورهای اروپایی که نشان میدهد کشورهای میزبان سعی چندانی برای جلوگیری از آن به عمل نیاوردهاند، در ادامه موضعگیریهایی است که در حمایت صریح و علنی مقامهای سیاسی از اغتشاشات کشور بروز یافته است.
حمایت وزرای خارجه انگلیس و فرانسه و آلمان از اغتشاش و ناآرامی در ایران، اعلام آمادگی «جوزپ بورل»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا برای تصویب تحریمهای جدید علیه ایران و موضعگیری جالب مقامهای امریکایی که مدعی شدهاند قصد دارند هزینههای بیشتری را برای آن دسته از مقامهای ایرانی که مسئول خشونت علیه معترضان هستند اعمال کنند، همه و همه از رویکردی حکایت میکند که زیر نقاب حمایت از آزادی بیان، یک فریب تمام عیار نسبت به واقعیتهای موجود در سیاست این کشورها در قبال جمهوری اسلامی را درخود پنهان کرده است. چه آنکه پیگیری سیاست فشار زیر سایه اهداف پیدا و پنهان غرب علیه ایران میتواند از یک سو روند مذاکرات هستهای و تعلل و سردرگمی تصمیم گیرندگان در واشنگتن را به محاق ببرد و از سوی دیگر روزنهای برای تحقق خیال خام این کشورها بگشاید تا بلکه از رهاورد این آشوبها، نظام جمهوری اسلامی را در عرصه سیاسی و اقتصادی با یک بنبست مواجه کنند.
زیر سایه چنین خیال موهومی است که کشورهای غربی در پی ماجرای درگذشت مهسا امینی در یک جبهه واحد قرار گرفته و کوشیدهاند با موضعگیریهای ادعایی خود به تحریک و تهییج افکار عمومی در ایران بپردازند تا جایی که در روزهای اخیر این موضعگیریها به سرعت از قالب انتقادی، فاز حمایت از آشوب و اغتشاش را به خود گرفته است. جالب اینجاست که تجربه بازیگران منظومه غرب در مواجهه با اعتراضات داخلی خود به خوبی نشان میدهد که این دسته از کشورها از کمترین وجاهت و مشروعیتی برای موعظههای حقوق بشری نسبت به دیگر کشورها برخوردار نیستند. چه آنکه دیگر این واقعیت عیان شده است که آنها تنها با سوءاستفاده سیاسی و ابزاری از حقوق بشر میکوشند از بروز یک حادثه داخلی در جمهوری اسلامی به عنوان فرصتی جهت پیگیری اهداف و امیال سیاسی خود علیه دولت و ملت ایران بهره گیرند.
تناقض در رفتارهای اروپا و امریکا در قبال جمهوری اسلامی به چنان سطحی رسیده است که این امر مورد اعتراض برخی از نمایندگان پارلمان اروپایی قرار گرفته است. چنانکه «میک والاس» نماینده جمهوری ایرلند در پارلمان اروپا اخیراً در سخنانی در نشست این پارلمان به انتقاد شدید از تناقض ادعایی اتحادیه اروپا و امریکا در حمایت از حقوق بشر در ایران پرداخته است.
او با اشاره به گزارش اخیر «آلنا دوهان»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد اثرات منفی اقدامات قهری یکجانبه امریکا بر برخورداری از حقوق بشر ملت ایران یادآور شد که این گزارش نشان داده که چگونه تبعیت بیش از حد اروپا از تحریمهای به اصطلاح هدفمند، تعداد بسیاری از افراد بویژه زنان، کودکان، بیماران و افراد مسن را در ایران هدف قرار داده است. این مقام اروپایی در نهایت اقدامات اروپا و امریکا را که به نام حقوق بشر به دنبال تحریمهای بیشتر و مرگ بیشتری از ایرانیها هستند، تهوع آور توصیف کرده است.
در میان کشورهایی که اغتشاشات داخلی این روزهای کشور را دستمایه سوءاستفاده سیاسی خود کردهاند، نام کانادا به عنوان یکی از کشورهای معترض به جمهوری اسلامی به طور ویژهای مورد توجه قرار دارد.
«جاستین ترودو»، نخستوزیر کانادا جمعه گذشته در تلاش برای عقب نماندن از جبهه متحد غربی، تحریمهای جدیدی علیه ایران اعلام کرد. او مدعی شده است که بر اساس این فرمان تحریمی۱۰ هزار نفر از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای همیشه از ورود به کانادا منع خواهند شد!
«ترودو» با ادعای اینکه دولتش با استفاده از قدرتمندترین مفاد موجود در قانون محافظت از پناهندگان و مهاجران، به دنبال درج نام ایران در فهرست تحریمی از جمله سران سپاه خواهد بود، ادعا کرد که این اقدام تنها در شرایط جدی نظیر کشورهایی که مرتکب جرایم جنگی یا نسلکشی شدهاند به کار گرفته شده است.
او در ادامه این ادعاها افزود که علاوه بر این تحریمها کانادا قصد دارد علیه افرادی که بیشترین تقصیر را در رفتارهای مخرب ایران دارند، تحریمهای هدفمند اعمال کند. همچنین رقم ۷۶ میلیون دلار هزینهای است که به ادعای نخستوزیر کانادا برای افزایش ظرفیت جهت اجرای این تحریمها اختصاص خواهد یافت. این تصمیم کانادا از سوی سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان با واکنش روبهرو شد. کنعانی در پستی اینستاگرامی این چنین نوشت: «جهانیان هنوز روایتهای غم انگیز جدا کردن اجباری بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی از خانوادههایشان و رسوایی حدود یک سال پیش کشف گورهای دستهجمعی صدها نفر از این کودکان در حیاط مدارس مسکونی کانادا را از یاد نبردهاند.»
به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه «سخنپراکنی در مورد دیگر کشورها و پنهان شدن پشت موضوعات ادعایی علیه دیگران، این حقیقت را عوض نمیکند که در پس ویترین حقوق بشری یکی از نزدیکترین متحدان دولت امریکا، کودک کشی و بیتوجهی به انسانیت خودنمایی میکند.»