به گزارش مجله خبری نگار ساره بیات متولد ۱۴ مهر ۱۳۵۸ در تهران است، از سال ۱۳۸۰ وارد تئاتر شد و در جشنواره پلیس در اولین کارش، جایزه بهترین بازیگری را به همراه دیپلم افتخار کسب کرد. بعد از اخذ مدرک بازیگری از موسسه "کارنامه" به مجموعه یک مشت پر عقاب دعوت شد و بعد از اتمام آن با فیلم سینمایی مقلد شیطان وارد سینما شد که با بازی در این کار نیز نامزد دریافت جایزه هم شد.
بیوگرافی ساره بیات
ساره بیات (زاده۱۳۵۸) بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران است. او فارغالتحصیل رشتهٔ بازیگری از مؤسسه کارنامه است. نخستین کار ساره حضور در مجموعهٔ تلویزیونی یک مشت پر عقاب بود و بعد از اتمام آن با فیلم سینمایی مقلد شیطان وارد سینما شد. بیات در سال ۱۳۸۹ برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین انتخاب شد و بازی درخشانی را ارائه داد و در ادامه نیز، خود جایزهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن انجمن منتقدان فیلم لندن و به همراه لیلا حاتمی، سارینا فرهادی و کیمیایی حسینی خرس نقرهای بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم برلین را دریافت کرد.
گفتگو با ساره بیات
وقتی به کارنامه «ساره بیات» نگاه میکنیم، آنچه بیش از هر چیزی به چشم میخورد شم غیرقابل انکار او در انتخاب هایش است که نقش هایش چه کوتاه و چه بلند، از نقاط برجسته آن کارها به حساب میآیند. بیات اگرچه در تلویزیون با مجموعه «یک مشت پر عقا f ب» دیده و با «بانو» مطرح شد، اما روند درخشش را با حضور در فیلم تحسین شده «جدایی نادر از سیمین» پی گرفت. او در نقشی مکمل چنان توانایی هایش را به رخ کشید که حتی در جشنوارههای خارجی هم تحسین شد؛ اتفاقی که با فیلم «ناهید» برای او افتاد. او در حالی این روزها «خداحافظی طولانی» را در اکران دارد که منتظر نمایش پروژه عظیم و تاریخی «محمد (ص)» است.
رد شدن از سد مخالفتها
ساره بیات: من کارم را با تئاتر شروع کردم، خیلی سال پیش بود که برای جشنواره پلیس کار تئاتر میکردم. حدود ۲ سال تئاتر کار کردم و بعدش چند سالی کار نکردم. دلیلش درس و دانشگاهم بود و یکسری کارهای شخصی. از طرفی، چون بعد از نخستین کار تئاترم در جشنواره پلیس به عنوان نفر اول بازیگر زن انتخاب شدم پیشنهادات کاری زیاد شد، ولی خانواده ام مخالف بودند و نگذاشتند کار کنم. با خود گفتم سنم بالاتر برود تا زورم به آنها بچربد (باخنده)، چون اگر سنم بالا برود دیگر با من کار ندارند.
شاگرد اول کلاس
ساره بیات: وقتی که بعد از آن وقفه تصمیم به بازگشت گرفتم، با کلاسهای آقای پرستویی در موسسه کارنامه شروع کردم. آنجا هم جزو شاگرد اولها بودم و درسم خوب بود. بعد از آنجا برای «یک مشت پر عقاب» که یک سریال تاریخی معاصر بود کارم کردم. سریال «یک مشت پر عقاب» نخستین کار تصویری من بود، ولی در کنار آدمهای حرفهای قرار گرفتم؛ مثلا نخستین پلانم با رضا کیانیان را هیچ وقت فراموش نمیکنم و در طول کار خیلی از ایشان یاد گرفتم، اما به دلیل اینکه نخستین کارم بود و به دلیل حرفهای بودن اکیپ برایم سخت بود.
حدود یک سال و نیم سر آن پروژه بودیم. یکسری از سکانسها حذف شد، در ممیزی، در تدوین و خیلی اتفاقات خاصی برای سکانسها و پلانهای من افتاد و نمیدانم به چه دلیل همه هم در سکانسهای من بود. ولی به طور کلی برای نخستین تجربه، کار راضی کنندهای بود.
هنر به شکل یواشکی
ساره بیات: خانواده من خیلی با بازیگری مخالف بودند و من پنهانی رشته تحصیلی دانشگاهم را هنر انتخاب کردم که از راه هنر یواشکی وارد بازیگری بشوم، ولی نشد و دانشگاه هنر خواندم و بعد که دانشگاه تمام شد، با کلاسهای بازیگری ذهن خانواده ام را آماده کردم. خانواده من همیشه به من اعتماد داشتند و دوستان صمیمی من هستند، اما هنر را جزء مشاغل نمیدانند.
جایگاه عزیز، دردانه خانواده
ساره بیات: فکر میکنم به هر چیزی که در این حرفه میخواستم تا به امروز رسیده ام. شاید خیلی کم توقع باشم، ولی به آن چیزی که خواستم رسیدم. خیلی سخت به اینجا رسیدم و شاید برای همین است که خیلی جایگاهم را دوست دارم. در کارهایی که کردم آنقدر اتفاقات عجیب و غریب و سخت افتاد که شاید هرکس دیگری غیر از من بود امکان نداشت بیشتر از این پیش برود، ولی فکر میکنم که این سختیها را لازم داشتم به خصوص برای من که یک آدم عزیزدردانه بودم و سختیهای مختلف را تجربه نکرده بودم. خیلی راضی ام از اینکه در زندگی کاری ام صبور بودم و موانع زیادی را پشت سر گذاشتم.
تنِ شما سلامت.
دلهایتان پر از آرامشِ خدا.
ذهنِ شما، پویا٫
غبار اندوه تا ابد.
از شما دور باد یارانِ همیشهِ من