قصه جوراب: تاریخچه جوراب

به گزارش مجله خبری نگار، شما در روز چقدر به جوراب‌های‌تان فکر می‌کنید؟ می‌پرسید اصلا آدم چرا باید به جوراب فکر کند؟ خب اگر جوراب‌تان خیس شده‌باشد یا سوراخ گنده‌ای درآورده یا مثلا لنگه‌به‌لنگه باشد و مجبور باشید کفش‌تان را دربیاورید، چطور؟ این جوراب فروتن که فقط وقتی با آن به‌مشکل می‌خوریم یادش می‌افتیم، نقش زیادی در راحتی پا‌های ما دارد؛ جلوی عرق کردن پا‌ها را می‌گیرد، از آن‌ها دربرابر تاول‌های ناشی از ساییدگی محافظت می‌کند و مانع تشکیل باکتری‌هایی می‌شود که کارشان بدبو کردن پاهاست. تازه خبر ندارید از چه راه دورودرازی خودش را به روزگار ما رسانده‌است. در اطلاعات عمومی این‌هفته با این پاپوش‌های جذاب بیشتر آشنا می‌شویم.

جوراب در غار

خب جوراب، پوششی مدرن به‌نظر می‌رسد، اما واقعیت این است که ردونشان جوراب را تا زمان اجداد غارنشین‌مان می‌توانیم پیگیری کنیم. اجداد ما با پیچاندن پوست حیوانات به دور پا‌ها‌ی شان، اولین جوراب‌های تاریخ را ابداع کردند تا پاهای‌شان را گرم و خشک نگه دارند و موقع شکار ماموت‌های پشمالو، یک لایه محافظ روی پاهای‌شان داشته‌باشند. پویانمایی معروف و بانمک «غارنشین‌ها» هم اشاره‌ای به این قضیه دارد.

جوراب در موزه

از دوران ماقبل تاریخ که بیاییم جلوتر، قدیمی‌ترین جوراب یافت‌شده به ۱۵۰۰ سال قبل می‌رسد. اواخر قرن نوزدهم در کنار رود نیل یک جفت جوراب بافته‌شده از پشم قرمزرنگ کشف شد که پنجه‌ای دوقسمتی دارد؛ احتمالا به این دلیل که این جوراب را با صندل می‌پوشیده‌اند. این جوراب در موزه
«ویکتوریا وآلبرت» لندن نگهداری می‌شود.

جوراب در دربار

در سیروسفرمان در تاریخ پاپوش به زمانی می‌رسیم که جوراب چیزی بیشتر از محافظی برای پا بود. جوراب‌های ابریشمی در اروپا یکی از مد‌های بسیار موردتوجه بودند؛ نجیب‌زادگان، خانواده‌های سلطنتی و طبقات بالای جامعه، تمایز خودشان از دیگران را با پوشیدن جوراب‌های ابریشمی گران‌قیمتی که تا بالای زانو می‌رسید، نشان می‌دادند. ابریشم، برای مدت‌های طولانی، ماده اولیه باقی ماند و فرایند دشوار و پرزحمت تولید جوراب آن را صرفا درانحصار ثروتمندان قرار می‌داد تا این‌که در اواخر قرن پانزدهم میلادی، یک کشیش انگلیسی به‌نام «ویلیام لی» ماشین جوراب‌بافی را اختراع کرد. سرعت کار این ماشین، شش برابر بیشتر از جوراب‌بافی دستی بود و علاوه‌بر ابریشم، پشم هم تبدیل به ماده اولیه شد تا بقیه مردم هم بتوانند با خیال راحت جوراب بپوشند.

جوراب در چین

خب دیگر وقتش رسیده‌است که به زمان معاصر بیاییم؛ به دوران تسلط چین بر بازار جوراب. ۴۰ درصد کل جوراب‌های جهان از شهر «داتانگ» در شرق چین می‌آید. داتانگ به شهر جوراب معروف است و تخمین زده می‌شود که با تولیدات آن می‌توان برای همه افراد جهان دو جفت جوراب تهیه کرد.

جوراب در تقویم

در تقویم آمریکا، چهارم دسامبر روز ملی جوراب نام‌گذاری شده‌است که البته مناسبت عجیبی نیست، چون خیلی چیز‌ها در جهان برای خودشان یک روز تقویمی دارند؛ روز حرف زدن مثل دزدان دریایی، روز خوردن بیسکویت کراکر روی صفحه‌کلید، روز هرچی دوست داری بخور و.... این‌وسط بریتانیا هم یک روز جورابی خاص در تقویم گنجانده‌است؛ روز یادبود جوراب‌های گمشده. این روز با پوشیدن جوراب‌های لنگه‌به‌لنگه جشن گرفته می‌شود تا ادای احترامی باشد به جوراب‌هایی که گم شده‌اند.

منبع: خراسان