کد مطلب: ۲۲۱۱۴۹
۰۴ آذر ۱۴۰۰ - ۱۱:۰۲
پرش بانجی یا بانجی جامپینگ (به انگلیسی:Bungee Jumping) فعالیتی میباشد که در آن فرد خود را به وسیله محافظ و طناب فنردار از ارتفاعی بلند به پائین پرتاب میکند.

مجله خبری-سبک زندگی نگار: پرش بانجی یا بانجی جامپینگ (Bungee Jumping) در این تفریح و سرگرمی جان شما در امان است و میتوانید به محافظ و طناب فنرداری که به شما وصل نموده اند، اطمینان کنید. از ارتفاعی بلند به پائین بپرید و قبل از آنکه به زمین برسید با خاصیت ارتجاعی طناب تان در هوا معلق می‌شوید.

در این فعالیت گاه از بالای یک جرثقیل به پائین می‌پرید، گاه پرش از روی سکوی بلند با ارتفاع بیش از ۳۰ متر را تجربه می‌کنید و گاهی هم با هلکوپتر به هوا برده می‌شوید و از آن جا می‌پرید. هر چه ارتفاع بیش‌تر باشد هیجان هم بیش‌تر است و آدرنالین خون تان بالاتر میرود.

تاریخچه پرش بانجی جامپینگ و دانستن نکاتی درباره آن

تاریخچه بانجی جامپینگ

تاریخچه بانجی جامپینگ به شکل امروزی

در نمایشگاه جهانی شیکاگو در سال ۱۸۹۲- ۱۸۹۳ شخصی پیشنهاد جالبی مطرح کرد. وی طرح یک برج ۴۰۰۰ فوتی (۱۲۰۰ متر) را ارایه داد که ماشینی، با استفاده از مرغوب‌ترین کابل‌های لاستیکی به آن وصل میشد. وی در نظر داشت که ۲۰۰ نفر ظرفیت این ماشین باشد و بعد از بالا رفتن به پائین پرتاب شود. این ابزار در پایان با اندکی بالا و پائین شدن از حرکت می‌ایستاد. مهندس طراح برای افزایش امنیت، پیشنهاد داده بود که زمین را با تشک‌های پری فرش کنند. در نهایت این پیشنهاد به وسیله مسئولان برگزار کننده رد شد.

شواهدی وجود دارد که نشان میدهد این ورزش در ابتدای دهه ۱۹۵۰ میلادی به وسیله ورزشکاران انجام می‌شد؛ ولی هنوز شکلی امروزی نداشت. در آن سال‌ها تلویزیون بی بی سی یک برنامه مستند پخش کرد که ساخته دیوید فردریک اتنبورو (David Frederick Attenborough) بود و این ورزش و ورزشکارانش را معرفی میکرد. این برنامه در کشور جمهوری وانواتو ساخته شد و افرادی را نشان می‌داد که با بستن طناب به قوزک پا‌های شان از ارتفاع می‌پریدند. آرام آرام این ورزش بر سر زبان‌ها افتاد و علاقه مندانی را پیدا کرد.

نخستین پرش بانجی امروزی، در ۱ آوریل ۱۹۷۹ و در بریستول رخ داد. افرادی به اسم‌های سیمون کییلینگ (Simon Keeling) و دیوید کیرک (David Kirke) از اعضای کلوب ورزش‌های خطرناک دانشگاه آکسفورد و جئوف تابین (Geoff Tabin) از کوهنوردان حرفه ای، شرکت داشتند.

آن‌ها با الهام از همان مراسم سنتی در جزیره پنتوکاست تصمیم به انجام این کار گرفتند. جئوف مسوولیت گره زدن طناب‌ها را بر عهده داشت و در این کار از مهارت خاصی بهره‌مند بود. آن‌ها پرش خود را از پل معلق کلیفتون انجام دادند و فورا بازداشت شدند، ولی روند پرش‌ها را در آمریکا ادامه دادند و پل‌های گلدن گیت و رویال جورج، هم میزبان پرش‌هایی بودند. خبر این پرش‌ها در سراسر جهان پیچید، تا سال ۱۹۸۲ پرش از روی جرثقیل‌های متحرک و بالن‌ها هم صورت گرفت.

تاریخچه پرش بانجی جامپینگ و دانستن نکاتی درباره آن

ورزش بانجی جامپینگ

سربازان آمریکایی نیز در مورد این شنیدند و تصمیم گرفتند آن را امتحان کنند. آن‌ها از بند‌های چتر نجات استفاده کردند. این طناب‌ها پرش چندان جالبی را رقم نزدند، ولی کار کردند.

در سال ۱۹۸۶ این پرش‌ها شکلی تجاری بخود گرفتند و این‌ای جی هکت (A. J. Hackett) نیوزیلندی بود که نخستین پرش سازمان یافته را انجام داد و از روی پل گرینهیت (Greenhithe Bridge) پرید. در سال‌های بعد هکت پرش‌های دیگری را برنامه ریزی کرد و از پل‌ها و سازه‌های دیگر از جمله برج ایفل نیز پرش انجام داد تا این ورزش را بصورت تفریحی عمومی دربیاورد.

وی در پایان نخستین مرکز تفریحی بانجی جامپینگ را در پل معلق کاوارا جورج (Kawarau Gorge Suspension Bridge) نیوزیلند ایجاد کرد. این تفریح و سرگرمی در سال ۱۹۹۰ به آفریقا هم راه پیدا کرد و پل بلوکرانز (Bloukrans Bridge) در آفریقای جنوبی اولین جایی بود که پرش از آن انجام شد، ولی تا سال ۱۹۹۷ طول کشید تا کمپانی فیس آدرنالین (Face Adrenalin) آن را بصورت یک سایت ثابت بانجی درآورد. هنوز هم این مکان بلندترین بانجی جهان است.

تاریخچه پرش بانجی جامپینگ و دانستن نکاتی درباره آن

تجهیزات بانجی جامپینگ

کلمه بانجی جامپینگ از کجا آمده است؟

کلمه بانجی (bungee) از گویش غرب کشور انگلیس می‌اید و به معنای" هر چیز ضخیم و چاق" است. این کلمه به وسیله جیمز جینینگز در کتاب" بررسی بعضی از لهجه‌های غرب انگلیس" در سال ۱۸۲۵ استفاده شد. جامپینگ هم در انگلیسی به معنای پرش است. پس بانجی جامپینگ یعنی پرش با یک وسیله ضخیم چاق که احتمالا اشاره به کابل آن دارد.

تجهیزات بانجی جامپینگ

طنابی با قابلیت فنری که ظرفیت فشار و شک ناگهانی را دارد و معمولاً دارای پوشش لاستیکی میباشد.

هارنس فول بادی، ساق بند و قوزک بند هم بر روی پا پوشیده میشوند. قوزک بند از تجهیزات الزامی میباشد. طناب کشدار هم به ژاکت و هم به قوزک بند وصل میشود.

بانجی درمانی

تنها انگیزه پرش از ارتفاع مربوط به ماجراجویی و هیجان پذیری نمی‌شود و بسیاری آن را بدین دلیل انجام می‌دهند که انرژی‌های منفی و استرس هایشان را تخلیه کنند. مثلا، بسیاری از ورزشکارانی که در آستانه رقابت‌های حساسی هستند با انجام این ورزش تمام استرس‌های قبل از بازی را از خود دور میکنند و پس از آن به راحتی میتوانند در رقابت‌های اصلی خود شرکت کنند.

پس درصورتی که تصمیم دارید در حرفه تخصصی خود موفق شوید، اگر می‌خواهید تصمیمات بزرگ بگیرید یا اگر می‌خواهید با از بین بردن تنش‌ها روحیه‌ای شاد و سالم داشته باشید، بانجی جامپینگ پیشنهاد ما به شماست. البته قبل از انجام این ورزش در جا‌های مشخص شده، از ایمن بودن تجهیزات آن مطمئن شوید.

برچسب ها: ورزش
ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر:
قوانین ارسال نظر