آیا آمریکا با اعتصابات ملی مواجه است؟

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از گاردین، گزارش جمعه گذشته درباره مشاغل که از وزارت کار آمریکا منتشر شد، موجی از تیتر‌های غم انگیز را در مطبوعات در پی داشت. نیویورک تایمز بر رشد مشاغل «ضعیف» تأکید کرد و ضمن اظهار نگرانی نوشت: «چالش‌هایی که کارفرمایان در تمام سال برای استخدام داشته اند به سرعت حل نخواهد شد.» و اینکه «افزایش دستمزد می‌تواند باعث تورم شود.» خبرگزاری سی ان ان این خبر را «نا امیدی دیگر» نامید.

کارکنان آمریکایی اعلام کرده اند تا زمانی که دریافتی بیشتری نداشته باشند و شرایط کاری آن‌ها بهتر نشود به اعتصابی ملی ادامه می‌دهند. این اعتصابات در حال حاضر چندان سازماندهی شده نیست، اما در همین بی‌سامانی هم می‌توان دید که اعتصابات در سراسر کشور و در سطح ملی در حال اتفاق افتادن است: کارکنان تلویزیون و فیلم در هالیوود، کارکنان شرکت جان دیرو نابیسکو و کلوگ، کارگران معدن آلاباما و پرستاران کالیفرنیا.

چه سازمان‌دهی شده و چه نابسامان، این اعتصابات در حال رخ دادن هستند. پس از یک سال و نیم از زمان شروع همه‌گیری کرونا، درخواست مصرف کنندگان برای کالا‌های گوناگون بالا رفته است؛ اما کارفرمایان با مشکل کمبود نیرو مواجه هستند.

گزارش هفته گذشته در مورد مشاغل نشان می‌دهد آگهی‌های کار بیشتر شده است و این در حالی است که تعداد کسانی که کار می‌کنند یا به دنبال کار هستند ۶۱ درصد کاهش یافته است.

در طول سال گذشته، درخواست‌ها برای نیروی کار ۶۲ درصد افزایش یافته؛ در حالی که استخدام کاهش یافته است.

یک مورد دیگر این است: آمریکایی‌ها در حال جا‌به‌جایی رکورد استعفا دادن از شغل خود هستند. وزارت کار روز سه‌شنبه اعلام کرد که تنها در ماه اوت ۴.۳ میلیون نفر از شغل خود استعفا داده اند.

به طور کلی از فصل بهار، هر ماه ۴ میلیون نفر از کارکنان آمریکایی کار خود را رها کرده اند.

این مسئله علل گوناگونی دارد. یکی از این علل ترس از سویه جدید ویروس کرونا یعنی سویه دلتا است. هرچند که نمی‌توان آن را علت مهمی دانست؛ چرا که با واکسینه شدن بیشتر افراد میزان مرگ‌ومیر و بستری شدن کاهش پیدا کرده است.

احتمالا دلیل این پدیده خستگی زیاد کارمندان و کارگران آمریکایی است.

برخی زودتر از موعد بازنشسته شده اند. برخی راهی دیگر برای امرار معاش پیدا کرده اند و برخی دیگر هم فقط نمی‌خواهند به مشاغل پر زحمت و در عین حال پر درآمد خود بازگردند.

بنا به گفته بسیاری از اقتصاددانان، موفقیت یک اقتصاد با میزان مشاغلی که ایجاد می‌کند، سنجیده می‌شود. حال اگر کیفیت این مشاغل سنجیده نشود، یک سهل‌انگاری بزرگ خواهد بود.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد از سال‌ها پیش افراد در آمریکا از مواردی همچون طولانی بودن ساعات کاری، دستمزد پایین، برخورد نامناسب کارفرما و غیر قابل پیش‌بینی بودن ساعات کاری شکایت داشته اند. حال به نظر می‌رسد همه گیری کرونا تیر آخر به چنین وضعیتی بوده است. افراد نتوانستند ریسک مرگ یا بیماری در محل کار را هم به همه این مشکلات اضافه کنند.

برای بازگرداندن افراد به محل‌های کارشان، کارفرمایان اقداماتی نیز انجام داده اند؛ مثلا دستمزد‌ها را ۴.۶ درصد افزایش داده اند؛ اما این اقدام مشخصا کافی نبوده است.

آمریکا قصد دارد نام این مشکل را «کمبود نیروی کار» بگذارد. این کاملا اشتباه است. چیزی که واقعا در حال اتفاق افتادن است «کمبود دستمزد» و کمبود مزایای شغلی است.

تا زمانی که این کمبود‌ها وجود داشته باشد، آمریکایی‌ها به مشاغل خود باز نخواهند گشت.