نژادپرست‌هایی به‌نام تماشاگر فوتبال

به گزارش مجله خبری نگار، یک شنبه شب، بازی رئال مقابل والنسیا یک اتفاق تلخ را در پی داشت، توهین‌های نژادپرستانه هواداران والنسیا در ورزشگاه مستایا به وینیسیوس جونیور وینگر تهاجمی و خوش‌تکنیک رئال باعث شد شاهد اشک‌های او باشیم. میزان توهین‌ها چنان بالا بود که وینیسیوس عملکرد همیشگی را نداشت و در نهایت در وقت‌های اضافه به دلیل درگیری با بازیکن حریف اخراج شد. وینیسیوس بعد از بازی متنی در اینستاگرام خود، منتشر و از اسپانیا به عنوان کشوری نژادپرست یاد کرد و به رئیس لالیگا هم تاخت که مجازاتی برای نژادپرستان در نظر نمی‌گیرد؛ هرچند عجیب است در دنیای امروز هنوز با چنین پدیده‌های زشتی سروکار داشته باشیم، اما ستاره تکنیکی رئال تنها قربانی نژادپرستی روی سکو‌های فوتبال نیست. از رودگولیت و مارادونا تا بالوتلی، بودند بازیکنانی که با توهین‌های زشت تماشاگرنما‌های نژادپرست مواجه شدند. در این مطلب مروری بر قربانیان این پدیده زشت در فوتبال داریم.

مارادونا و ناپل/ جنس نژادپرستی که مارادونا درگیر آن بود به دلیل رنگ پوست نبود. حضور در ناپولی که تیم شهری از جنوب ایتالیاست باعث شد هواداران تیم‌های دیگر که در دهه هشتاد ناپلی‌ها را دوست نداشتند علیه آن‌ها شعار دهند. ناپلی‌ها چنان مارادونا را دوست داشتند و به دلیل رفتار‌های زننده از بقیه مردم کشورشان متنفر بودند که در نیمه‌نهایی جام جهانی ۱۹۹۰، در حالی‌که ایتالیا و آرژانتین مقابل هم قرار گرفتند، در ورزشگاه شهر ناپل، به‌جای تیم ملی کشورشان، مارادونا و آرژانتین را تشویق کردند تا ایتالیا نتواند به فینال صعود کند.

رودگولیت/ ستاره هلندی میلان جزو کسانی بود که در دهه ۹۰ میلادی یکی از قربانیان نژادپرستی در ورزشگاه‌ها بود. گولیت در اعتراض به این رفتار‌ها برای سال‌ها موهایش را بلند می‌کرد.

مارکو زورو/ مدافع ساحل عاجی که در سال ۲۰۰۵ برای تیم مسینا در ایتالیا بازی می‌کرد چنان با شعار‌های نژادپرستانه مواجه شد که توپ بازی را برداشت و تصمیم گرفت در اعتراض به رفتار تماشاگران بدون آن‌که تعویض شده باشد از بازی خارج شود؛ اما آن‌طرف آدریانو مهاجم برزیلی و سیه‌چرده اینتر که رقیب مستقیم زورو در بازی بود آن‌قدر با مارکو صحبت کرد تا او متقاعد شد در زمین بماند. اما فدراسیون فوتبال ایتالیا در واکنش به رفتار تماشاگران، بازی‌های هفته بعدی را با ۵ دقیقه تأخیر آغاز کرد تا توجه همه را به رفتار‌های نژادپرستانه جلب کند.

کوین بوآتنگ/ کوین پرنس بوآتنگ بازیکن دورگه آفریقایی، آلمانی تیم میلان در ژانویه ۲۰۱۳ در یک بازی دوستانه مقابل تیم دسته پایینی «پروپاتریا» هدف حمله با الفاظ زشت قرار گرفت و همین کار باعث شد او در اقدامی بی‌سابقه به همراه هم تیمی‌هایش، اقدام به ترک زمین کند. البته دوستانه بودن بازی هم این امکان را ایجاد کرد که بدون نگرانی از نتیجه بتوانند این اقدام اعتراضی را انجام دهند. اما این رفتار زشت در می ۲۰۱۴ توسط طرفداران آتالانتا هم تکرار شد. در آن روز طرفداران آتالانتا مقابل به طرف بواتنگ و دی یانگ هلندی، موز پرتاب کردند و باعث شدند باشگاه‌شان به دلیل این اقدام، ۴۰ هزار یورو، جریمه شود.

کالیدو کولیبالی/ در فوریه ۲۰۱۶، کولیبالی ۲۴ ساله در ناپولی بازی می‌کرد که هواداران لاتزیو به وی بی‌احترامی کردند. اما هفته بعدش هواداران ناپولی با زدن ماسک‌هایی به شکل کولیبالی اعلام کردند او هم مثل ماست و از بازیکن خودی حمایت ویژه‌ای کردند.

سولی مونتاری/ در سال ۲۰۱۷ مونتاری که در تیم پسکارا بازی می‌کرد با توهین‌های نژاد پرستانه مواجه شد و بعد از آن‌که داور واکنشی به این موضوع نشان نداد؛ بدون آن‌که تعویض شود از زمین خارج شد تا تیم اش ۱۰ نفره شود. عجیب‌تر این‌که بابت این رفتار محروم هم شد.

لوکاکو، مسوت اوزیل، استرلینگ، سون هیونگ مین، مویزه کین، بالوتلی و وینیسیوس جونیور و... فهرست بلند بالایی هستند از بازیکنان بزرگی که به دلیل رنگ پوست، قومیت یا شکل چشم، در لیگ‌های اروپایی هدف توهین‌های نژادپرستانه قرار می‌گیرند. در این بین دنی آلوز برزیلی از معدود بازیکنانی بود که با تاب‌آوری بالا، وقتی موزی از سمت هواداران حریف، سمتش پرتاب شد، موز را برداشت و نوش جان کرد تا به این رفتار‌ها واکنش متفاوتی نشان دهد. اما به‌نظر می‌رسد تا برخورد بازدارنده و درستی با این پدیده نشود باز هم شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود.