رقابت بر سر منابع ماه!

به گزارش مجله خبری نگار، درست مانند دوران اسپوتنیک و آپولو در بیش از نیم قرن پیش، رهبران جهان دوباره برای دستیابی به تسلط در فضای ماوراء زمین رقابت می‌کنند. این بار، اما این رقابت بین چین و آمریکا در حال شکل گیری است. بر اساس گزارش بلومبرگ، درگیری این بار بر سر استخراج بالقوه صد‌ها میلیارد دلار منابع در ماه و دیگر ستاره‌ها و سیاره هاست. رسانه دولتی چین در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد که ماه به دلیل سرشار بودن از مواد معدنی گاهی اوقات «خلیج فارس منظومه شمسی» نامیده می‌شود.

مواد معدنی موجود در ماه

برخلاف زمین، ماه ممکن است حاوی مقادیر زیادی هلیوم ۳ باشد، ایزوتوپی که به طور بالقوه به عنوان جایگزینی برای اورانیوم جهت نیروگاه‌های هسته‌ای مفید است، زیرا رادیواکتیو نیست. رسانه دولتی چین در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد که ماه گاهی اوقات خلیج فارس منظومه شمسی نامیده می‌شود و کارشناسان معتقدند ۵ هزار تن زغال سنگ را می‌توان با حدود سه قاشق غذاخوری هلیوم ۳ جایگزین کرد.

در حالی که هنوز مدرکی وجود ندارد که هلیوم ۳ بتواند آن چیزی را که مقامات ادعا می‌کنند انجام دهد. محققان چینی هم اکنون به دنبال عنصر موجود در سنگ‌های ماه هستند که در اواخر سال ۲۰۲۰ در یکی از مأموریت‌های چین در ماه به زمین بازگردانده شد. ماه همچنین می‌تواند به‌عنوان منبع آب و سوخت موشکی ارزشمند باشد، به طور کلی، به نظر می‌رسد که ایالات متحده در جلب نظر کشور‌ها در تفسیر قوانین خود در فضا جلوتر است. رسانه‌های دولتی چین در ماه مارس گزارش دادند که مذاکراتی با آژانس فضایی اروپا، تایلند، امارات متحده عربی و عربستان سعودی برای مشارکت در ماه در جریان است، اما جنگ روسیه در اوکراین احتمالاً این پروژه را برای برخی کشور‌ها کمتر جذاب خواهد کرد. همچنین گزارش‌ها حکایت از این دارد که سنگ‌آهن، نیکل و فلزات گران بها در غلظت‌های بسیار بالاتر از آن چه که در کره زمین یافت می‌شود، در ماه وجود دارد.

هزینه معدنکاری در فضا

هزینه معدنکاری در سطح کره ماه کمتر از تکمیل بزرگ‌ترین پروژه‌های تولید گاز از ذخایر زیرزمینی است. این موضوع که نتایج یک تحقیق علمی است، در همایش اخیر سازمان «ناسا» مطرح شد؛ همایشی که مدیران و دانشمندان نجوم جهان در آن حضور داشتند. یک ماموریت به «سیریز»، از نزدیک‌ترین سیارک‌های کره زمین، که مساحت آن ۴۰ درصد از خاک ایران است و ۴۱۴میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد، ممکن است هزینه‌ای برابر با ۲۷ میلیارد دلار داشته باشد. این هزینه برای پرتاب ۱۰ راکت جهت حمل تجهیزات مورد نیاز، استخراج فلزات و آب و ساخت یک پایگاه شناور در مدار این سیارک به منظور فراوری مواد خام صرف خواهد شد.

این برآورد هزینه از سوی دانش آموختگان دانشگاه «نیو ساوث ولز» استرالیا و با همکاری سازمان ملی هوانوردی و فضایی این کشور انجام شده است. آن‌ها برای ملموس‌تر کردن تخمین خود، ساخت ایستگاه معدنکاری فضایی را با پروژه گازی «چورون کورپ جورجن» مقایسه کردند؛ پروژه‌ای که هزینه اجرای آن ۵۴میلیارد دلار است (دو برابر هزینه ایجاد پایگاه معدنکاری در سیارک سیریز). هزینه راه‌اندازی یک پایگاه دایمی در سطح کره ماه هم ۹میلیارد دلار برآورد شده است، ضمن آن که سفر‌های بعدی برای انتقال مواد معدنی و هر کدام از ماموریت‌های آن تنها بین ۵۰ تا ۱۰۰میلیون دلار هزینه خواهد داشت. با این حال، این احتمال وجود دارد که تا چند دهه آینده با کاهش ذخایر معدنی سطح زمین، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران معدنی جهان به‌تدریج نگاه جدی‌تری به منابع خارج از جو داشته باشند.

منبع: خراسان