به گزارش مجله خبری نگار/خبرآنلاین: صحنهای به نام خداحافظی مهدوی کیا از بازیهای ملی، در خاطر کسی نمانده است. بعد از تساوی مقابل کره جنوبی در آخرین بازی مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی و حذف تیم ملی، مهدی با اشک و گریه، از بازیهای ملی کنار کشید. از خداحافظی او یک نامه به یادماندنی در ذهن مانده. در سالهایی که میگفتند مهدی ساق پایش را به خاطر هامبورگ در بازیهای ملی حفظ میکرد، او پاسخی نداد تا اینکه در نامه خداحافظی اش نوشت: «کلام آخرم خطاب به افرادی است که بازیکنان ملی را وطنفروش خواندهاند. شما با ارائه کدام مدرک و با چه جراتی به خود اجازه میدهید در مورد بازیکنان ملی این گونه قضاوت کنید. توصیه میکنم، شب هنگام که سر بر بالین میگذارید، کمی به شرف و وجدان فکر کنید تا فردا روز قبل از بیان هر مطلبی این دو ارزش انسانی که در وجود هر انسانی باید پیدا شود، را مد نظر قرار داده و از این به بعد بازیکنان ملی را با القابی که شایسته آنهاست بخوانید. معتقدم مردم به خوبی بین ما وطنفروشان و شما وطنپرستان قضاوت خواهند کرد.» مهدوی کیا در سال ۹۲ هم پس از آن فینال معروف حذفی مقابل سپاهان و شکست پرسپولیس، با یک دنیا آه، از فوتبال برای همیشه خداحافظی کرد و به تلخی گفت: «رفتم تا هو نشوم.»