‌می‌خواهم «مهدی طارمی» شوم، اما استرس نمی‌گذارد!

به گزارش مجله خبری نگار، عاشق فوتبال هستم و روز و شب به این فکر می‌کنم که روزی مثل مهدی طارمی در فوتبال اروپا بدرخشم. ۱۸ ساله‌ام و از ۱۰ سالگی فوتبال بازی می‌کنم. تنها مشکلم، استرس زیادم است که هر وقت در بازی صاحب توپ می‌شوم، دست و پایم را گم می‌کنم و همین باعث شده که کیفیت بازی‌ام راضی‌کننده نباشد. چه کنم؟

مخاطب گرامی، پاسخ به سوال مد نظر شما دو وجه دارد. یکی توصیه‌های تکنیکی و تجربی مربی ورزش‌تان است که بی‌تردید به‌واسطه کار با امثال شما در ورزش از تجربه زیادی برخوردار است و تمرینات عملی و ذهنی وی درافزایش کارایی شما در زمین موثر خواهد بود.

وجه دیگر آن موضوع عزت‌نفس است. اولین مسئله در عزت‌نفس، وجود تصویری غلط یا ناقص از خود است. اولین گام، تغییر این نگرش غلط درباره خود است که بخش زیادی از انرژی شما را مدام هدر می‌دهد و شما را بی انگیزه می‌کند. رویارویی با ترس‌ها و شکستن آن‌ها البته به روش مرحله به مرحله و از سبک به سنگین، یکی از کارآمدترین روش‌های ترمیم ابراز وجود است؛ و، اما چند توصیه به شما:

استرس‌تان را این‌طوری نابود کنید

در مرحله اول که سبک‌تر است، شما باید با یکی از دوستان صمیمی و حرفه‌ای خود در زمینه فوتبال به تنهایی شروع به تمرین کنید و از وی بخواهید به مرور فشارش را برای دریبل زدن و گرفتن توپ از شما بیشتر کند و این‌قدر به این کار ادامه دهید تا ترس‌تان از بازی در مقابل وی کاملا بریزد و احساس خوبی از بازی فوتسال داشته باشید. در مرحله دوم که قدری سنگین است، از دو نفر از دوستان همبازی‌تان بخواهید درست مثل مرحله قبل، از فشار کم به زیاد با شما بازی کنند و شما هم تلاش کنید بر درماندگی‌های که گاه به سراغ‌تان می‌آید با تمرین و تلاش بیشتر فائق آیید. در مرحله سوم که سنگین‌تر است، در یک تیم سه یا چهار نفره در یک بازی صمیمانه قرار بگیرید و خود را محک بزنید و به ارزیابی مهارت‌های کنونی خود بپردازید. اگر در آن تغییر خوبی ملاحظه کردید، نشان از موفقیت شماست، ولی اگر خیر، باید به مرحله اول برگردید وتمرینات را دوباره انجام دهید.

بعد از شکست درمانده نشوید

بازی در یک مسابقه واقعی و مقابل جمعیت، بهترین و کارآمدترین روش ابراز وجود را برای شما به ارمغان خواهد آورد. البته می‌تواند مانند شمشیر دو لبه عمل کند چراکه اگر موفق نشوید، دوباره احساس درماندگی خواهید کرد. نگران نباشید حتی اگر این موضوع رخ داد، آن را بخشی از روند ترمیم ابراز وجود خود بدانید نه یک شکست مهلک و دوباره تلاش‌تان را آغاز کنید. به خاطر داشته باشید هرچه بیشتر تمرین کنید، مهارت‌ها بیشتر در ذهن و عضلات شما می‌نشیند و در نتیجه هنگام بازی شما فقط به نحوه بهتر انجام دادن و به موقع انجام دادن و انتخاب نوع تکنیک فکر می‌کنید نه خود رفتار. مثال واضح آن، دوچرخه سواری است که در ابتدا یک خردسال مبتدی محو رکاب زدن خود است و به پا‌های خود زیاد نگاه می‌کند و به لذت سواری و نوع هدایت دوچرخه دقت ندارد، ولی بعد از مدتی فقط محو لذت بردن از سواری و سرعت خود می‌شود پس تمرین کردن پیوسته و ممتد را فراموش نکنید که بسیار کارآمدتر از تمرین طولانی، ولی غیر ممتد است.

منبع: خراسان